De ondernemende Dipa komt uit een arm gezin in Bangladesh. Haar vader verdient als kok op haar school, het Hope Technical Institute (een school die wordt gesteund door Woord en Daad), genoeg om voor het dagelijks brood van zijn gezin te zorgen, maar onderwijs in Bangladesh is duur. Dankzij een sponsorgezin uit Nederland kan Dipa naar school, maar toch deed het haar pijn dat ze haar vader elke dag zo hard zag zwoegen om voor haar broertjes en zusjes te zorgen.
Tijdens een uitwisselingsprogramma van Woord en Daad bezocht ze Nederland. Daar zag Dipa op het Calvijn College in Krabbendijke dat de conciërges elke pauze koeken, snacks en drinken verkochten aan de leerlingen. ‘Dat bracht me op een idee. Op onze school in Bangladesh is geen winkeltje. Als leerlingen iets willen kopen – wat fris of een zakje chips – moeten ze dat op straat kopen.’
Samen met haar vader bedacht ze daarom het plan om een winkeltje te openen op het terrein van de school. Ze kreeg toestemming van de schoolleiding en nu verkoop ze elke pauze eten en drinken aan haar schoolgenoten. De rest van de dag gaat ze gewoon naar school. ‘Met het geld dat ik verdien hebben we het thuis iets breder. Ik vind het fijn dat ik daaraan kan bijdragen. Als ik hard werk, hoeven we niet zo arm te zijn.’
