Toen de twee havo 5-leerlingen van de Gomarus Scholengemeenschap in Gorinchem een onderwerp voor hun profielwerkstuk moesten bedenken, hoefden ze geen seconde na te denken: „Iets met brand.” De jongens zijn gefascineerd door alles wat met vuur te maken heeft.

Pieper

De hele dag hebben Herbert en Eward een pieper op zak. Die gaat af als er ergens in de omgeving brand is. „Huiswerk of geen huiswerk, als de pieper gaat ben ik weg”, zegt Herbert stellig. Eward knikt. „Alles wijkt voor de brandweer”, vult hij aan. „De kans om bij een brand te gaan kijken, laten we niet voorbijgaan.” Wat er zo mooi is aan een brand? „De spanning en de adrenaline die je voelt. Tegelijker­tijd vinden we het natuurlijk erg als er een gebouw afbrandt, zeker als er mensen bij gewond raken.”

"Ik kan gerust de hele avond fikkie stoken"

Dat neemt niet weg dat beide jongens gefascineerd naar branden kunnen kijken. Om duidelijk te maken hoe mooi hij een vuurtje vindt, vertelt Eward: „Ik kan gerust de hele avond fikkie stoken. Ze zeggen weleens dat de beste brandweermannen ook de ergste pyromanen zijn. Dat klopt, denk ik.” Voor Herbert is er naast de sensatie nog een reden om bij een brand te gaan kijken. Hij werkt als freelancefotograaf en -verslaggever voor de 1-1-2-nieuwswebsite Zuid-Holland-Zuid Actueel.

Nepbrand

Om te onderzoeken wat er gebeurt als er brand uitbreekt op school organiseren Herbert en Eward in het geheim een nepbrand. Hierdoor willen ze te weten komen hoe goed de bhv’ers (bedrijfshulpverleners) samenwerken met de brandweer. Niemand mag van hun actie weten, anders zouden bhv’ers, docenten en leerlingen zich erop voorbereiden en dat zou hun experiment minder betrouwbaar maken, leggen ze uit. Alleen het hoofd van de bhv is op de hoogte en speelt het spel mee, net als de brandweer.

Op 24 november was het zover. Met een gezonde spanning gingen Herbert en Eward die ochtend naar school. Om de brand zo echt mogelijk te laten lijken, bedachten ze een geloofwaardig scenario. Twee jongens zouden buiten zijn gaan roken en hun peuk per ongeluk tussen een stapel hout naast het praktijkgedeelte van de school hebben gegooid. Daardoor zou het hout vlam hebben gevat en zou er brand zijn uitgebroken in het houthok van het praktijk­gebouw van de Gomarus. In werkelijkheid laten Eward en Herbert twee rookbommen afgaan en staat er een rookmachine op volle toeren te draaien. „Het leek nét echt”, grijnst Eward.

Binnen breekt intussen paniek uit. De bhv’ers rennen bedrijvig rond om orde in de chaos te scheppen. Met loeiende sirenes scheurt een brandweerauto het schoolplein op. „De wind stond ook nog goed, waardoor de rook zich langs een groot deel van de ramen van het schoolgebouw verspreidde. Daardoor leek het extra erg”, lacht Herbert. Alle klassen die ‘gevaar’ liepen, moesten naar de aula. Die zat stampvol met leerlingen.

"Met zo’n onverwachte actie oefen je pas echt wat je moet doen als er brand uitbreekt"

„Deze brandoefening was anders dan normaal. Dan weet iedereen de dag van tevoren al wat er gaat gebeuren. Met zo’n onverwachte actie oefen je pas echt wat je moet doen als er brand uitbreekt.”

Goed geregeld

Hoewel de jongens en de brandweer erg tevreden waren over het handelen van de bhv’ers, zijn er ook wat verbeterpunten. „Boven in het schoolgebouw zat nog één klas, die zijn ze vergeten. Bij een echte brand zou dat levensgevaarlijk zijn”, vertelt Herbert. Eward vult aan: „Ook de communicatie kan beter. Als ze van elkaar weten wat ze doen, kunnen ze gestructureerder werken. Ook zijn ze weer even op scherp gezet, want sommige bhv’ers hadden hun portofoon niet eens aanstaan.”

Toch lukte het de bhv’ers om orde te bewaren en alle –nou ja, de meeste– leerlingen snel op een veilige plaats te brengen.

De bhv’ers konden de actie van de jongens wel waarderen. „Ze hebben er een heleboel van geleerd”, vertelt Eward. Herbert voegt er lachend aan toe: „De leraren vonden het niet allemaal even leuk. Sommigen waren net met een toets of iets anders belangrijks bezig. „Doen jullie dat allemaal voor een profielwerkstuk. Waar zijn jullie mee bezig?” mopperde een docent.”

De jongens begrijpen dat wel, maar zijn geweldig trots op hun actie. „Alles moest tot in de puntjes geregeld zijn. Zo moesten de brandweer en het hoofd bhv precies op tijd ingeseind worden en hebben we buurtbewoners op de hoogte gesteld, anders zouden ze misschien zelf de brandweer zijn gaan bellen. De oefening is gelukkig in één keer goed gegaan. Omdat het in het geheim geregeld is, kun je het niet overdoen. Dan is het effect weg.”

"Doen jullie dat allemaal voor een profielwerkstuk. Waar zijn jullie mee bezig?" mopperde een docent

Of ze later bij de brandweer terechtkomen? „Wie weet”, zegt Herbert. „Waarschijnlijk wel, je zit niet voor niets bij de jeugdbrandweer.” Beide jongens kunnen niet wachten om volgend jaar met hun opleiding integrale veiligheid te beginnen. „Later organiseer ik voor mijn beroep zulke oefeningen”, lacht Eward.

Dit is het eerste deel in de serie ”Profiel­werkstuk”.

Online meer over profielwerkstukken

Op puntuit.nl lichten we als redactie nog meer interessante profielwerkstukken uit. Schrijf jij ook een razend interessante, mooie, originele of spannend profielwerkstuk? Laat het ons weten.

Hier twee voorbeelden uitgelicht. In de komende weken volgen er meer.

„Beweging helpt me om te ontspannen”

Celine liep drie keer per week een halfuur hard, als onderzoek voor haar profiel­werkstuk over beweging. „Ik heb minder stress als ik beweeg.”

Benieuwd naar Celines werkstuk? Klik hier.

„Gevolgen van een abortus zijn heftig”

Daniëlle Haaring (16) uit Barendrecht onder­zocht wat de gevolgen van een abortus zijn. „Het merendeel van de vrouwen die een abortus hebben ondergaan, heeft daar spijt van.”

Benieuwd naar Daniëlles werkstuk? Klik hier.