Gedicht Janine Kraaijveld (15), Sliedrecht

Sneeuw

Sneeuwvlokjes dwarrelen
gestaag naar beneden
en toveren deze grauwe wereld
om met een feestelijk wit kleed.

Ik voel me verbonden
met deze kleine vlokjes
ze zijn gedoemd om te smelten
en ik om te sterven.

Eén vlokje kwam goed terecht
buiten deze omheining
toch moet het smelten
omdat het een sneeuwvlokje is.

Ik kwam verkeerd terecht
binnen de omheining
en ik moet sterven
omdat ik joods ben.

Toch wilde ik wel
dat ik als dat ene sneeuwvlokje was
dat buiten de omheining viel.
Dan had ik nog vrede gehad
totdat mijn einde kwam.