Pesten

Pesten doet pijn.
Laat dat duidelijk zijn.
Het geeft veel verdriet.
Wat de buitenwereld niet ziet.

Je denkt vaak met geduld:
‘het is toch mijn eigen schuld.’
Maar daarachteraan:
‘wat heb ik dan gedaan.’

Nooit meer rust in je hart.
Altijd pijn en smart,
als ze weer eens hun haat uiten,
en je toch weer buitensluiten.

Je denkt:
’was ik er maar nooit geweest’,
als je in je dagboek leest.
Daarin staat veel leed en pijn.
Waarom moet dat er zijn?

Ooit zal er vrede zijn.
Nooit meer haat en pijn.
Want weet er is er èèn,
die laat je nooit alleen

Bid dus vaak tot hem.
Hij luistert naar je stem.
En wil je helper zijn,
In angst verdriet en pijn!