Hennieke van Maanen van het Lodensteincollege in Hoevelaken heeft dit gedicht over de zeebeving gemaakt.
Leed
Er heerst rust en vrêê
Over de eens zo stille zee
Niemand beseft…
Wat voor een ramp over een poosje vele mensen treftEr kwamen hoge golven tot stand
Terwijl er vele mensen zaten op het strand
De meters hoge golven
Hebben vele mensen bedolven
Voordat de mensen wisten wat er gebeurde
Kwam er een golf, die hen meesleurde
Sommigen stonden op het strand
En zeiden: ”Wat is hier aan de hand?”
De zee trekt zich terug
Maar toen kwam hij heel vlug!
Maar het duurde maar even…
Of de golven deden de hele wereld beven!
Onvoorstelbaar wat een leed
Deze Tsunami deed!
