Naam: Christina van den Heuvel (19) uit Houten
Interview: 15 april
Onderwerp: belijdenis doen
„De dienst waarin ik belijdenis aflegde, kan ik me nog goed herinneren. De predikant gaf me een tekst mee. Jesaja 48:17: „Alzo zegt de Heere, uw Verlosser, de Heilige Israëls: Ik ben de Heere, uw God, Die u leert, wat nut is, Die u leidt op den weg, [dien] gij gaan moet.” Ik heb mogen ervaren dat Hij het afgelopen jaar voor me zorgde.
Terugkijkend zie ik 2006 als een jaar van grote veranderingen. Na de belijdenis ben ik de wijde wereld ingestapt. M’n schoolperiode op de Pieter Zandt is voorbij. Op dit moment studeer ik onderwijskunde in Utrecht. Daarom woon ik niet meer in Urk, maar heb ik een kamer in Houten. Ook heb ik veel nieuwe vrienden gekregen. Ik zit nu op een Bijbelkring van de studentenvereniging CSFR in Utrecht.
Als je alleen woont is het geloof minder vanzelfsprekend, zo heb ik ervaren. Bij m’n ouders dacht ik er niet aan om niet te bidden en te danken voor en na het eten. Nu moet ik er wel aan denken, er is niemand die zegt: „Christina, je vergeet te bidden.” Voor je het weet, staat alles op een laag pitje en bestaat het christen-zijn alleen nog maar uit een stukje lezen ’s avonds.
Twijfel over het geloof heb ik genoeg gehad. Mensen om me heen reageren heel anders op mijn standpunten dan vroeger. Toen was het normaal dat iedereen het met me eens was over wat de Bijbel zegt. Nu moet ik beargumenteren tegenover ongelovige mensen waarom en waarin ik geloof. Daarom is het goed dat ik lid ben van een Bijbelkring. Die mensen steunen me in tijden van twijfel en geven argumenten, want ze hebben zelf ook zulke ervaringen achter de rug.”
Zie ook:
„Belijdenis doen is niet het eindpunt”
