Bedankt voor de reactie op de vraag over zelfbevrediging en het zweren. Ik zweer nu misschien nooit meer. Ik zit nog met één ding. Soms denk ik: als God het me nou niet wil vergeven? Weet u hoe ik met die gedachte kan afrekenen? Hoe ik zeker kan weten dat Hij het me vergeeft?
Als iemand met een probleem zit, is dat natuurlijk vervelend. Maar in jouw geval vind ik het zo erg nog niet. Dat moet ik natuurlijk even uitleggen. Stel je voor, jij hebt een leuke vriendin. Je bent gek op haar. Jullie hebben beloofd altijd eerlijk tegen elkaar te zijn. Op een dag staat zij voor school met een groepje vriendinnen. Jij loopt er vlak langs, maar zij ziet je niet. Dan hoor je een van die meiden een gemene opmerking over jou maken. Iedereen lacht en je vriendin ook. Je vindt het verschrikkelijk. Al haar mooie beloftes zijn ineens niets meer waard.
Wij voelen ons diep gekwetst als een ander ons laat vallen. Maar vragen wij ons wel eens af wat het voor God betekent als wij zondigen? Als wij zweren bij Zijn Naam en Hem dingen beloven die we het volgende moment alweer vergeten zijn? Uit de Bijbel weten we dat God een volkomen rein en heilig God is. Dat Hij toornt over onze zonden. En het allerergste is: onze zonden hebben Hem Zijn enige Zoon gekost. Daar kunnen we niet genoeg bij stilstaan. Ik denk dat degene die daar iets van begrijpt dichter bij God is dan degene die zomaar aan zijn zonden voorbijleeft. Wat ik bedoel staat in 2 Samuël 12 en in Psalm 51. De weg tot God was voor David pas weer open toen hij ging zien dat hij tegen God gezondigd had en gedaan had wat kwaad was in Zijn ogen.
Nu begrijp je misschien ook dat het niet zo erg is dat jij soms over je zonden zit te tobben. Het is juist goed om na te denken over je schuld voor God. Maar blijf dan niet in het piekeren steken. Daar loop je op den duur in vast. Doe wat in de Bijbel staat. Bid tot God, belijd elke dag je zonden en vraag of Hij je duidelijk je schuld laat zien, net als bij David. En bid dan ook of Hij jou de eeuwige weg wijst (Psalm 139:23, 24). De vriendschap in mijn voorbeeld zal wel voorgoed uit zijn. Tussen God en mens is het sinds de zondeval ook ’uit’. Maar dát hoeft niet voorgoed te zijn. Dankzij het offer van de Heere Jezus Christus. „Want alzo lief heeft God de wereld gehad, dat Hij Zijn eniggeboren Zoon gegeven heeft, opdat een iegelijk die in Hem gelooft, niet verderve, maar het eeuwige leven hebbe” (Johannes 3:16). Lees deze tekst goed, want daarin ligt het hele antwoord op jouw vraag. Er ís vergeving, in Christus!
J. Stolk
Heb jij ook een vraag over geloof, relatie of samenleving? Mail naar achterkrant@refdag.nl.
