Subthema 'Bezinning'

Ze delen de zorg over het klakkeloze kijkgedrag van christelijke jongeren, zijn beiden bewust met mediaopvoeding op school bezig, maar hun vertrekpunt is verschillend. Aad Wagenaar van het Veenendaalse Ichthus College accepteert de speelfilm en probeert zijn leerlingen er kritisch mee om te laten gaan. Mari Kerkhoff van de Apeldoornse Fruytier Scholengemeenschap propageert mijding als ideaal.

Wat is er eigenlijk mis met dvd-kijken?" Een eerlijke, maar tegelijkertijd onthutsende reactie van een jongere op de deze week in het RD gevoerde discussie over filmgebruik onder reformatorische jongeren. Er groeit een generatie op die haast kritiekloos kijkt naar speelfilms. Waar is het fout gegaan?

We moeten de discussie over speelfilms principieel blijven voeren, zegt W. Büdgen, directievoorzitter van het Wartburg College en woordvoerder van het platform Mediawijzer. „Tegelijkertijd mogen we jongeren -en opvoeders- niet in de kou laten staan. Daarom wil Mediawijzer komend voorjaar een brochure met praktische handreikingen publiceren.”

De beeldcultuur heeft voor hem twee kanten: een witte en een zwarte. „Waar de media in handen vallen van de amusementscultuur, krijgt de zwarte kant de overhand. Dat gevaar is tegenwoordig ontzettend groot,” zegt techniekfilosoof prof. dr. ir. E. Schuurman.

Alleen maar waarschuwen tegen speelfilms zet volgens ds. M. J. Kater geen zoden aan de dijk. De christelijke gereformeerde predikant uit Zeist wil zelf ook kritisch in de spiegel kijken. „Paulus kende zijn cultuur. Weten wij wel goed wat er aan de hand is?”

„De Goudse videotheken worden bezocht door jongeren uit de volle breedte van de gereformeerde gezindte", zegt J. van Wijk, docent aan het Driestar College. En als hij vraagt: „Wie heeft er thuis geen tv en is van plan er zelf later wel een te nemen?” gaan er heel wat vingers omhoog.”

Over de invloed van films op de jeugd is weinig wetenschappelijk onderbouwd vast te stellen, stelt drs. Robert Doornenbal, docent cultuurfilosofie en kerkgeschiedenis aan de Christelijke Hogeschool Ede. „Eén punt is duidelijk: de psychologische ontwikkeling van het kind verloopt anders naarmate het meer opgaat in de huidige mediacultuur.”

Wie vóór het kijken van speelfilms argumenten zoekt in de christelijke traditie, heeft het niet gemakkelijk. De weerzin tegen het spelen zit er diep in. Tertullianus, Augustinus, Pascal, Voetius en Kuyper hebben een waaier aan argumenten tegen het toneelspel ingebracht. Luther rekende het tot de „middelmatige dingen” waarover onder christenen vrijheid moet bestaan.

Op cafébezoek rust allang geen taboe meer. En veel reformatorische jongeren pikken tegenwoordig met een gerust geweten een bioscoopje. „Het ergste is als ze niet kritisch nadenken en klakkeloos naar een film als ”Titanic” gaan kijken”, vindt dr. R. Bisschop, sectordirecteur van het Ichthus College in Veenendaal.

Veel christelijke c.q. reformatorische boekhandels verkopen tegenwoordig dvd’s. Sinds wanneer doen ze dat, en waarom? Die vragen legden we voor aan vier boekhandelaren. „Films als ”Heidi”, ”Het Kleine Huis op de Prairie” en ”Dik Trom” zijn in de gereformeerde gezindte populair.”