De uittocht is voorlopig niet ten einde. Dagelijks steken volgens de UNHCR gemiddeld 5000 Syriërs de grens naar een buurland over. In Syrië zelf verblijven nog veel meer vluchtelingen: zo’n 4,25 miljoen mensen.
Ongeveer de helft van de vluchtelingen zijn kinderen. Slechts een deel van hen krijgt nog een beetje onderwijs, waardoor hulporganisaties waarschuwen voor een verloren generatie van kinderen die straks niet goed in staat zijn om Syrië weer op te bouwen.
Bijna alle vluchtelingen (ruim 97 procent) verblijven in de omringende landen. Het kleine Libanon vangt de meesten van hen op, gevolgd door Jordanië, Turkije en Irak. Veel Syriërs ontvluchten nu het land uit angst voor een naderende oorlog.
NAVO-chef Anders Fogh Rasmussen riep de internationale gemeenschap gisteren nog op te reageren op het vermeende gebruik van chemische wapens door Syrië.
Zonder in te gaan op details zei Rasmussen ervan overtuigd te zijn dat er in Syrië een aanval is gepleegd met chemische wapens en dat het Syrische regime hiervoor verantwoordelijk is. „Ik heb concrete informatie gekregen, maar zonder de details te geven, kan ik zeggen dat ik persoonlijk overtuigd ben.”
Hoe de internationale gemeenschap moet reageren, hangt af van de beslissing van de individuele landen, aldus Rasmussen. Zo werkt het in een democratie, aldus de NAVO-baas. „Het is aan de lidstaten om te besluiten hoe ze willen ingrijpen en mochten ze willen ingrijpen met welke militaire middelen ze dat mogelijk gaan doen”, zei Rasmussen.
De NAVO-baas ziet geen verdere, actieve rol voor de alliantie. De NAVO ondersteunt de aangesloten landen, waaronder Nederland, door beschikbaar te zijn voor consultatie. Daarnaast ondersteunt de NAVO bondgenoot Turkije, waar onder meer Nederlandse Patriotsystemen de Turkse stad Adana en zijn bevolking beschermen tegen aanvallen met raketten uit Syrië.
Als er militair zal worden ingegrepen, dan voorziet Rasmussen „een erg korte, doelgerichte operatie.” Militair ingrijpen is echter geen oplossing voor de lange termijn in Syrië, onderstreepte Rasmussen. Er zal naar een politieke oplossing moeten worden gezocht.
Volgens Rasmussen vormen chemische wapens een gevaar voor de mensheid omdat „ze snel omgezet kunnen worden naar massavernietigingswapens.” „Daarom moet de internationale gemeenschap reageren.”
