Rellen? Londen is toch geen Caïro, Benghazi of Damascus?

Je zou denken van niet. Groot-Brittannië is een modern, welvarend land. Wie toch nog ontevreden is, kan bij de verkiezingen op de oppositie stemmen. Dictators zijn er in geen velden of wegen te bekennen.

En toch zijn duizenden Britse jongeren boos?

Kennelijk. Maar waarom? Niemand die het precies weet. De directe aanleiding was een incident in de arme wijk Tottenham, in het noorden van Londen. Daar schoot een agent donderdag de 29-jarige Mark Duggan dood. De agent handelde mogelijk uit zelfverdediging, maar de familie van de dood­geschoten man betwijfelt dat.

Wat gebeurde er na het incident?

Honderden betogers verzamelden zich zaterdagavond voor een politie­bureau om „gerechtigheid” te eisen. Ze bekogelden agenten met flessen en molotovcocktails. De onlusten in Tottenham duurden de hele nacht. Relschoppers plunderden winkels, geldautomaten en huizen. Op tientallen plaatsen werd brand gesticht. Ooggetuigen spraken van een „oorlogszone.”

Was het schietincident de enige aanleiding voor de rellen?

Dat lijkt niet waarschijnlijk. Stel je het volgende scenario voor: in een Amsterdamse probleemwijk schiet de politie om onduidelijke redenen iemand dood. ’s Nachts breken er hevige rellen uit. De volgende nacht trekken jongeren plunderend door de Kalverstraat. Allemaal ”straattuig” van allochtone komaf zeker? Nee hoor, de pubers van Henk en Ingrid doen vrolijk mee. Gebouwen gaan in vlammen op. Ook in Rotterdam en Den Haag breken onlusten uit. Nog een nacht later gaan honderden jongeren in Utrecht, Eind­hoven en Tilburg woedend de straat op. Sommige relschoppers zijn amper 12 jaar oud. Bizar? Zo ging het deze week in Engeland.

Er moet meer aan de hand zijn.

Precies. Blijkbaar is er sprake van grote ontevredenheid onder een deel van de jeugd. Werkloosheid en armoede zouden een rol kunnen spelen. Londen telt zeker twintig voedselbanken, en die zijn er niet voor niets.

Hoe reageert de brave Brit op de rellen?

Die is nu ook boos. Woedend zelfs. Hoezo ”stiff upper lip”? „Wij vechten terug”, zei premier Cameron gisteren grimmig. Veel burgers nemen het heft in eigen hand. De relschoppers hebben geen goede buur meer over, maar nog wel een verre vriend: de Libische dictator Gaddafi heeft gezegd trots op hen te zijn.