Martin zou in een clarissenklooster in de buurt van Namen worden opgevangen na haar vrijlating. Het beroep moet binnen 30 dagen zijn behandeld. Het gaat alleen over mogelijke procedurefouten bij de behandeling van het verzoek tot vrijlating.
De 52-jarige vrouw werd in 1996 aangehouden en in 2004 veroordeeld tot 30 jaar cel voor medeplichtigheid aan de moorden op vier meisjes. Martin poogt al langere tijd vrij te komen. Zij maakte gebruik van de wettelijke mogelijkheid tot vervroegde vrijlating na het uitzitten van een derde van de straf.
Vorig jaar had ze al vrij kunnen komen, maar dat ging uiteindelijk niet door omdat ze geen opvang kreeg. Dat kwam mede door protest van de nabestaanden. Die voorkwamen dat een Frans klooster Martin zou opvangen. Mogelijk gebruiken de nabestaanden de extra tijd van het beroep om ook het clarissenklooster ertoe te bewegen Martin geen onderdak te bieden.
Een van de voorwaarden die aan Martins vrijlating was gesteld, had betrekking op de locatie van het klooster. Die mocht niet te dicht in de buurt van nabestaanden van de slachtoffers zijn. Het klooster in Malonne, bij Namen, bleek bereid Martin op te vangen.
De abdis van het klooster zei dat de vraag om Martin op te vangen een uitdaging was. „Ook wij waren ondersteboven van het lijden van de slachtoffers en hun familie, die door een hel gegaan zijn.” Het feit dat de vrouw geen familie heeft en nergens terecht kon, woog zwaar in het besluit van de zusters.
Dutroux zit een levenslange gevangenisstraf uit, zonder uitzicht op vervroegde vrijlating.
