Hij is dinsdag via Egypte aangekomen in Israël, meldde het Israëlische leger in een live uitzending op tv en radio.
Waarom is dit bijzonder?
Voor Israël is de nu 25-jarige Shalit een belangrijk symbool. Hij is de eerste militair in 26 jaar tijd die levend uit Palestijnse gevangenschap kwam. Israël streeft er steeds naar om haar militairen terug naar huis te halen, tegen elke prijs. „Ik voel me in goede gezondheid”, zei hij tegen de Egyptische tv, gekleed in een shirt en soms lachend. „Ik kreeg een week geleden te horen dat ik zou vrijkomen.” Hij liet weten dat Hamas hem goed heeft behandeld en dat hij zijn familie enorm heeft gemist. Ook hoopt hij op een duurzame vrede tussen Israël en de Palestijnen.
Hoe kwam Shalit in Palestijnse handen?
Palestijnse extremisten overmeesterden Shalit in juni 2006 bij de grens met de Gazastrook. Hij was een verlegen korporaal, die door zijn gevangenschap uitgroeide tot een beroemdheid. Toen onderhandelingen over zijn vrijlating in het slop raakten, liepen zijn ouders een protestmars naar Jeruzalem. Zijn vader bivakkeerde maandenlang in een tentje voor de woning van de Israëlische premier Benjamin Netanyahu.
Waarom komt hij nu pas vrij?
Israël en Hamas bereikten vorige week een akkoord over de gevangenenruil, na bemiddeling van Egypte. Wel was er op de valreep nog een bezwaar ingediend door Israëlische slachtoffers van Palestijnse terreuracties. Zij vonden het schandalig dat Israël zoveel Palestijnse gedetineerden wilde vrijlaten. Het hooggerechtshof van Israël verwierp de bezwaren maandagavond.
„Ik begrijp dat het moeilijk is te aanvaarden dat de vileine mensen die deze gruwelijke misdaden hebben gepleegd tegen jullie vrienden en familie, niet hun volledige straf moeten uitzitten”, schreef Netanyahu aan de slachtoffers. Maar hij benadrukte dat het zijn plicht is om militairen vrij te krijgen.
Feest in Israël? Ook feest bij de Palestijnen?
Dinsdag zijn de eerste 477 vrijgelaten Palestijnen overgedragen aan Egyptische functionarissen en medewerkers van het Rode Kruis. De meeste Palestijnen reizen daarna door naar Gaza.
Voor de Palestijnen in de Gazastrook en de Westelijke Jordaanoever was het een feestelijke dag. Vele Palestijnen verzamelden zich om de gevangenen te onthalen. „Dit is de grootste vreugde voor het Palestijnse volk”, zei Azzia al-Qawasmeh, die bij de grens wachtte op haar zoon Amer die 24 jaar in Israëlische cel had gezeten.
