Sinds enkele maanden is Martijn ‘schoon’, vertelt klasgenoot Gerco Guijt (14), ook uit Katwijk aan Zee. „Daarvoor heeft hij heel veel chemokuren gehad, waardoor hij onder meer zijn haar verloor. Ook voelt hij zich na elke behandeling flink beroerd. Maar we zijn blij dat de ziekte weg is. Martijn is nu dus ‘schoon’ zoals dat heet, maar krijgt nog veertien maanden kuren, in de hoop dat de ziekte niet terugkomt.”
Gerco belt zijn klasgenoot direct als hij hoort dat Puntuit een artikel wil schrijven over de gebeurtenissen rond Martijn. „„Het is goed”, zei hij direct”, aldus Gerco. „En hij is erg blij dat ik het voor hem wil vertellen.”
Het nieuws van Martijns ziekte komt hard aan in de klas, herinnert Gerco zich nog. „Iedereen was er stil van. Maar al snel realiseerden we ons dat het erg belangrijk is dat hij weet dat we hem steunen.”
In december wordt die steun nog belangrijker als de patiënt na een van de ziekenhuisbehandelingen bloedvergiftiging oploopt. Hij belandt op de intensive care, maar mag na een spannende tijd toch weer opknappen. Daarna probeert hij weer een keer naar school te gaan. De eerste poging mislukt. „Martijn werd op weg naar school heel misselijk, dus ze hebben hem weer naar huis gebracht.”
Maar de tweede keer gaat het goed. Martijn wordt in zijn klas onthaald met slingers en blijdschap. Ze hebben een „vet uur” samen, zo staat op de klassensite te lezen. „Hij zei achteraf dat hij zich tijdens zijn ziekte nog nooit zo goed had gevoeld.”
Hoewel Martijn veel lessen mist in de tweede klas, mag hij toch met zijn oude klas mee naar de derde. Wel zal hij dit jaar veel stof van vorig jaar in moeten halen, waardoor hij de derde alsnog over moet doen. „Maar hij hoort er in ieder geval bij, ook al is hij thuis.”
Sinds vorige week is Martijn soms weer aanwezig. Niet lijfelijk, maar virtueel. Via een zogeheten webchair kan hij lessen volgen. „Als Martijn inlogt, ziet hij ons via de webcam en hoort hij de leraar door de microfoon”, aldus Gerco. Het was even wennen, maar de klas is heel blij met deze mogelijkheid. „Nu is hij er toch weer bij. Ook Martijn zelf vindt het geweldig dat dit kan. Vanuit huis kan hij de camera bedienen. Zo kan hij overal naartoe kijken en in- en uitzoomen. Wij zien hem via een groot beeldscherm.”
De vwo-klas van het Driestar College deed vorig jaar veel voor Martijn. De leerlingen organiseerden twee broodjesacties en deden mee aan een kippenloop in Katwijk aan Zee; een sponsorloop voor KWF Kankerbestrijding. Alle inzet leverde het fraaie bedrag van 1200 euro op.
Op de vraag of Gerco zich realiseert dat de ziekte ook hem kan treffen, is het even stil. Dan: „Ja, dat gaat wel eens door me heen. Maar dan besef ik ook hoe ongelooflijk dapper Martijn is om zich door deze moeilijke tijd heen te slaan. Het valt echt niet mee. Daarom bidden we in de klas elke dag voor hem. En tijdens de weekopening wordt zijn naam genoemd. We denken aan hem. Altijd.”
