De dominee had het pas, in een doopdienst, over de zwanenzang, naar aanleiding van 2 Samuel 23:1-7. Er werd uitgelegd dat wanneer je jong bent, er veel is in dit leven om naar uit te kijken. Maar als je oud geworden bent en moet sterven, kijk je vaak terug op wat er allemaal gebeurd is in je leven. Dan is er niet zo veel meer om naar uit te kijken. Een Griekse filosoof beweerde dat de zwaan aan het einde van zijn leven het allermooist zingt omdat hij uitziet naar wat er na de dood komt. Davids laatste lied is ook zo’n zwanenzang. Hij kijkt vooruit en is vol verwachting van de komst van de Messias. Wat is onze zwanenzang als wij die nu zouden schrijven, was de slotvraag van de preek. Onze vraag is: De Heere Jezus heeft als mens ondanks Zijn pijn en lijden aan het kruis van Golgotha ook een ‘zwanenzang’ gemaakt. Hoe deed de Heere Jezus dit?
----
Antwoord Ds. J.Th. Pronk, Sirjansland
De Heere Jezus leefde in een vaste verwachting van Zijn overwinning. In volle zekerheid blies Hij Zijn laatste adem uit en zei: „Vader, in Uw handen beveel Ik Mijn geest.” In Hebreeën 12:2 wordt Jezus de overste Leidsman en Voleinder van het geloof genoemd. Hij ging voor in het geloof als in volkomen gehoorzaamheid aan Zijn Vader. Hij leefde en stierf in vertrouwen op Zijn Vader. Daarom ging Hij de weg van de vernedering en verdroeg het lijden tot in de dood. Met het oog op de vreugde om straks bij de Vader te zijn in heerlijkheid. Hij nam gelovig de beker van het lijden uit Zijn Vaders hand aan. In opdracht van Zijn Vader bracht hij als het Lam het offer ter verzoening. Voor eens en altijd. Hij wist dat de Vader met Hem was en Zij één waren en Hij zou terugkeren tot de heerlijkheid van Zijn vader. Zijn leven was een leven met en uit het Woord van Zijn Vader en een leven in gebed. Daarom is voor ons in deze Heere Jezus alle zaligheid te vinden.
-
Antwoord Ds. J.Th. Pronk, Sirjansland
De Heere Jezus leefde in een vaste verwachting van Zijn overwinning. In volle zekerheid
