Ze zijn net een dag terug uit Ghana. Het drietal vertrok een week geleden om in Ghana te praten over hun idee voor een nieuwe waterpomp. Een pomp die levens moet redden.
Drinkwater is er in principe genoeg in de wereld, alleen is het vaak niet schoon. Er zwemmen bacteriën in rond die mensen flink ziek kunnen maken. En áls het water schoon is, is de jerrycan waarmee het vervoerd wordt wel vies. Daarom bedachten Evelien, Lianne en Wouter van de Openbare Scholengemeenschap Sevenwolden in Heerenveen een middel dat het water en de jerrycan schoonmaakt: ozon. Dat is een schoonmaakmiddel dat binnen een halfuur afbreekt en dus niet schadelijk is voor de drinker. De ozon komt door de pompbeweging automatisch in het water terecht.
Met het idee voor de pomp won het drietal vorig jaar Knappe Waterhoofden 2010, een wedstrijd in Utrecht waar oplossingen voor waterproblemen bedacht worden. Ze mochten zelfs naar Zweden, naar de World Water Week, om hun project te presenteren en een diploma te ontvangen uit handen van prinses Victoria.
In Zweden kwamen ze ook de man tegen die hun project in praktijk wilde brengen, Bjorn von Euler van het bedrijf ITT. Hij legde de link tussen Wouter, Lianne en Evelien enerzijds en de Ghanezen anderzijds. En zo kwam het dat de drie vorige week opeens in Ghana zaten, om met eigen ogen te zien welke functie hun pomp kan hebben in een arm Ghanees dorp.
Een indrukwekkende trip, aldus Wouter. Alleen al door alle ontmoetingen die de drie hadden. „Op onze tweede dag bezochten we een basisschool met de naam "Jesus Cares". De kinderen waren er absoluut niet aan gewend blanken te zien. Ze waren heel enthousiast en zwaaiden de hele tijd door naar ons."
Na het bezoek aan de basisschool gingen de drie naar de chief, de 'burgemeester' van het dorp. Wouter: „Het was een oude man die geen Engels sprak, dus zijn assistent vertaalde alles voor ons. De chief zei dat hij heel dankbaar was dat we de gemeenschap wilden helpen en gaf ons toestemming hun waterprobleem op te lossen. We gaven hem een typisch Nederlands cadeau: Beerenburg. Om ons te laten zien dat hij ons geschenk waardeerde, sloeg hij een heel glas Beerenburg in één keer achterover."
Het drietal moest regelmatig urenlang reizen door het uitgestrekte Ghanese landschap om op de plaats van bestemming te komen. Dat leverde soms vreemde situaties op. Wouter: „Zo moesten we een keer wat eten in een lokaal restaurantje. Toen we het eten geserveerd kregen, bleek het onder meer een soort rattenvlees te zijn. Niet slecht, alleen een beetje vreemd."
Wat op de reis ook niet mocht ontbreken, waren gesprekken met allerlei mensen die iets te maken hebben met waterfiltering. Zoals de minister van Water. Evelien: „We moesten twee uur op hem wachten. Alles in Ghana gaat heel langzaam en de tijd doet er niet echt toe. Maar hij had veel informatie voor ons over waterpompen in Ghana."
Een bezoekje aan een plaatsje vlak bij Obuasi leerde Lianne, Evelien en Wouter hoe ontzettend arm veel Ghanezen zijn. Het is de plaats waar het drietal na vooronderzoek een pomp mag realiseren. Evelien: „We schrokken ervan te zien hoe de mensen er leefden en dat ze echt vervuild water drinken. Er zat E. colibacterie in, die gevaarlijk kan zijn voor mensen."
De drie jongeren hadden ook gesprekken met vier Ghanese jongens, middelbareschoolleerlingen. Het is de bedoeling dat Wouter, Lianne en Evelien voor het in de praktijk brengen van hun project met deze jongens blijven samenwerken.
Lianne: „En hopelijk kunnen we over een paar maanden weer terug naar Ghana om ons project daar echt te realiseren."
tekst Jacomijn Hoekman beeld RD, Willemien van de Ridder
