Voor de videocamera van Puntuit komen er op de vraag wat stille tijd eigenlijk is, de meest bizarre antwoorden. „Gewoon even stil zijn”, meent de een. „Moeten we nu effe stil zijn? Dat kan hoor”, biedt een ander gul aan. Een derde, ondertussen een verwoed potje tafelvoetbal spelend, denkt het te weten. „Als er een voetballer overleden is, houden ze een minuut stille tijd voor de wedstrijd.”
Tafelvoetballen, biljarten, kletsen of leren; op school hoeven jongeren zich niet te vervelen. Tijd voor rust en stilte is hier op het eerste gezicht niet te vinden.
„Net bij godsdienst zijn we nog stil geweest”, beweert een meisje. Ze leunt op de bezem die ze nodig heeft om de aula schoon te vegen. „Corvee”, zucht ze. Of ze zelf aan stille tijd doet? „Niet echt”, is het korte antwoord. Ze draait zich om en gaat verder met haar werk.
Voordat de pauze begint, komen twee jongens aangescheurd op een scooter. Ze willen wel „op de film.” Uit Geldermalsen komen ze. Van stille tijd hebben ze nog nooit gehoord, maar de eigenaar van de scooter wil best even zeggen hoe zijn dag er ongeveer uitziet. „’s Morgens opstaan, eten en naar school. Na schooltijd werken. En als ik even tijd heb, zit ik achter de computer of ben aan het voetballen.” Zelf bidden en Bijbellezen doet hij niet. „Het interesseert me eerlijk gezegd niet.” Is het niet belangrijk dan? „Jawel, maar het komt er gewoon niet van.”
Vier meiden kijken nog snel de stof voor een tentamen door. Bij stille tijd denken ze vooral aan rust. „Bidden, Bijbellezen en nadenken. Vooral die rust is belangrijk, om even stil te worden voor God”, legt een van hen uit. „We hebben het juist bij godsdienst over stille tijd gehad, vandaar dat we er wel wat van weten.”
Een groepje eersteklassers wil ook iets zeggen over stille tijd. Jazeker, ze doen er allemaal aan. Dat wil zeggen: ’s morgens en ’s avonds lezen ze uit de Bijbel en bidden ze. Op de vraag waarom stil zijn voor God zo belangrijk is, worden schouders opgehaald. „Ik weet het niet”, zeggen ze allemaal. Op één na. Die zegt: „De eeuwigheid komt.”
De bel gaat. Nieuwe lessen wachten. Nog even een vraag aan een meisje dat een laatste blik in haar boek werpt voor ze zich in een tentamenuur stort. „Ik zou niet zonder stille tijd kunnen, heb het echt nodig.” Er iets vroeger voor opstaan? Ze lacht. „Dat is héél moeilijk. Maar ik probeer er genoeg tijd voor te nemen.”
Puntuit besteedt tot en met vrijdag in samenwerking met de Jeugdbond Gereformeerde Gemeenten aandacht aan stille tijd. Meepraten? Dat kan hieronder en via Twitter. Gebruik dan #puntuitstilletijd.
- Leestip: boek ”Tijd” van de JBGG
- Lees hier het interview met ds. Labee over stille tijd.
