Als eigenaar van het bedrijf Boelen Tags verhandelt Frans veel hangers. Onder andere via een internetwinkel. Daarnaast op festiviteiten, evenementen en jaarmarkten.
De teksten die jongelui op hun hanger willen, variëren van â€Ik wil je nooit meer kwijt†tot â€Dare to dream†en â€You will always be in my heartâ€.
Identiteitsplaatjes zijn er in verschillende vormen en maten. Harten en ovalen. Van leer, staal, zilver of plastic. Met gravures van ingestuurde foto’s. Of zelfs inclusief een usb-stick.
Boelen merkt de laatste tijd weer een stijging van de verkoop van ID-hangers onder jongeren op. „Er is een op-en-neer gaande beweging. Een paar jaar geleden was de ID-hanger ook een hype. Nu zie je ook weer een rage. Jongeren nemen zo’n 50 procent van de verkoop voor hun rekening. De rest is de ‘gewone’ verkoop voor kinderen en patiënten (zie kader, MK).â€
Militair gebruik
De geschiedenis van het identiteitsplaatje begint officieel in de 20e eeuw. Hoewel soldaten in de Amerikaanse Burgeroorlog hun gegevens al wel op hun kleding zetten. In de Eerste Wereldoorlog kwamen de reguliere metalen plaatjes aan een ketting in omloop. Militairen in Nederland en veel andere landen dragen nog steeds zo’n ‘dogtag’.
De hangers kregen ook een functie onder burgers. Het ding kan zelfs levens redden. Door vermelding van ziekte of het gebruik van medicijnen kan bijvoorbeeld een hart- of diabetespatiënt op de juiste manier geholpen worden. Ook in andere situaties bewijst het plaatje zijn diensten. Zoals bij het kwijtraken van kinderen.
tekst Michiel Kerpel, beel Boelen Tags
