Er blijkt echter iets anders aan de hand te zijn. Kort nadat de jongen het schoolplein op rent, komt een fietser achter hem aan, die Friso en Arne wenkt hem te volgen. De jongens doen dat onmiddellijk.
„De eerste jongen was inmiddels in een hoekje van het plein, naast de gymzaal belandt. De fietser ging bijna met hem op de vuist toen hij hem ontdekte. Arne en ik zijn naar hen toe gelopen en hebben geprobeerd hen uit elkaar te halen. Arne heeft intussen hulp gehaald door op de deur van de gymzaal te bonzen.”
Uiteindelijk worden de twee onverwachte bezoekers mee naar binnen genomen, waar de politie ingeschakeld wordt. Wat blijkt: de donkere jongen heeft bij het naastgelegen Maasstadziekenhuis waarschijnlijk de telefoon van de fietser gestolen. „De politie heeft bij aankomst de verdachte meteen gearresteerd en meegenomen. Arne en ik moesten onze telefoonnummers achterlaten. Waarschijnlijk worden we nog gebeld als getuigen.”
Hoewel hij het verhaal op school inmiddels al wel twintig keer in geuren en kleuren verteld heeft, blijft Friso het een bijzondere ervaring vinden. Evenals de rest van de school trouwens. „Onze namen zijn gepubliceerd op de digitale borden die in de school hangen en waar normaal gesproken lesuitval en dergelijke op staan. Ook moesten we bij de directeur komen, van wie we een chocoladeletter kregen en een cadeaubon van een tientje. Hij was trots op ons, zei hij.”
