Begin 2012 blijkt al snel dat er meerdere nep-accounts bestaan met de foto van Freek. Een vage Duitse naam staat erbij. Overal duikt de account op, zowel op Facebook en Tumblr als op buitenlandse sites. De teksten die deze nepfiguur uitkraamt, zijn vaak beledigend en maken het met Photoshop bewerkte uiterlijk van Freek, een loensende jongen met veel sproeten, belachelijk. Nog schokkender zijn beelden van Freeks hoofd geplakt op naakte vrouwen en gemonteerd in de meest vreemde video’s.
Het alter ego van Freek krijgt een grote hoeveelheid fans over de hele wereld: tienduizenden vrienden ”liken” zijn Facebookpagina, volgen zijn Twitteraccount en bekijken de YouTubefilmpjes waarin de karikatuur de hoofdrol speelt.
Verschillende pogingen van Freeks moeder om Facebook de nepaccounts te laten verwijderen, lopen op niets uit. Ze doet aangifte bij de politie. De vader van Freek besluit zelf berichtjes te posten op de tijdlijn van de fakeaccounts, met het dringende verzoek de foto van zijn zoon te verwijderen. Tot zijn schrik maakt dat alles alleen maar erger, want de tot nu toe onbekende persoon achter de actie maakt de echte naam van Freek bekend. Nu weet iedereen dat de karikatuur een echt mens is en hoe hij heet. „Wauw, jij bent echt!” schrijven de aanhangers van de nepfiguur hem.
Opheffen
Er zijn fans die terugschrikken en hun excuses aanbieden als ze weten dat Freek echt is. Maar veel anderen gaan gewoon door en bestoken Freeks moeder met beledigingen en zelfs bedreigingen. Omdat Freek nu ook op zijn eigen pagina’s nare reacties krijgt, moet hij van zijn ouders zijn YouTube- en Twitteraccount opheffen. Freek weet niet precies wat er allemaal op internet rondgaat; zijn ouders houden het zo veel mogelijk bij hem weg. Wel leggen ze aan hem uit wat er aan de hand is. Vooral het sluiten van zijn accounts vindt hij erg.
Een deskundige van de Stichting Mijn Kind Online biedt uiteindelijk hulp aan Freeks ouders. Veel Facebookpagina’s, foto’s en filmpjes kunnen worden verwijderd. Ondertussen komt de politie een minderjarige jongen op het spoor die ervan wordt verdacht de identiteit van Freek te hebben gekraakt.
Straf
Eind 2013, precies een jaar later. Bij de officier van justitie ligt een zaak tegen de minderjarige jongen. Welke straf hij krijgt, is nog onbekend. De moeder van Freek weet wel een goede straf: alle schade die hij aangericht heeft ongedaan maken. Maar dat is gemakkelijker gezegd dan gedaan natuurlijk.
Ze maakt zich zorgen over de toekomst van Freek, want het verwijderen van foto’s en accounts lijkt dweilen met de kraan open: er komen er steeds meer bij. Vervelend detail is dat Google Freeks echte naam aan de Duitse karikatuur koppelt.
„Hoe moet het als hij volgend jaar naar een nieuwe school gaat en zijn online-identiteit wil gaan ontwikkelen?” vraagt zijn moeder zich af. Hij kan onder zijn eigen naam geen enkele account openen zonder dat de ‘fans’ hem vinden, vreest ze. Wat als zijn nieuwe klasgenoten achter deze lastercampagne komen? En wat als hij later moet solliciteren en een werkgever op die vervelende teksten en foto’s stuit? Hoe moet Freek dan bewijzen dat hij dat niet zelf heeft gedaan?
Het klinkt drastisch, maar Freeks ouders denken aan een naamsverandering. „Een extreem probleem vraagt om een extreme oplossing. Een andere uitweg zie ik niet.”
Freek heet in werkelijkheid anders. Ook sommige details zijn veranderd om privacyredenen. Bron: Stichting Mijn Kind Online
