Nederland is niet alleen een kikkerlandje, maar ook een waterland. Eeuwenlang is er een hevige strijd gevoerd tegen het water omdat een deel van Nederland onder de waterspiegel ligt. Met de watersnoodramp van 1953 werd dat nog eens pijnlijk duidelijk. Daarom werkten ingenieurs van 1953 tot 2010 aan het grote Deltaplan, dat ons zou beschermen tegen het water.

De Oosterscheldekering is het grootste project van de Delta­werken. Deze stormvloedkering stond eerst helemaal niet in het Deltaplan. Er zou alleen een dam van 8 kilometer worden opgeworpen om de woeste en brede Oosterschelde af te sluiten. Vanaf 1967 werden daarom drie kunstmatige eilanden vervaardigd, waarvan Neeltje Jans er een was. Tussen de eilanden kon beton gestort worden, zodat de Oosterschelde snel gesloten zou zijn. Maar zo ver kwam het niet.

Rond 1970 kwamen vissers, kwekers van schelpdieren en milieu­organisaties massaal in verzet tegen het sluiten van de Oosterschelde. Een grote variatie aan planten en vogels en de mossel- en oesterteelt zouden verdwijnen. De bouw van de dam werd stilgezet en een nieuw plan ontstond. Op de overige 3 kilometer moesten grote schuifdeuren worden geplaatst. Deze schuiven zouden alleen bij zwarte storm of springtij naar beneden gaan.

Niet minder dan 65 betonnen pijlers en 62 stalen schuiven werden naar Neeltje Jans vervoerd en op het eiland afgebouwd. Voor elke pijler was ongeveer 7000 kubieke meter beton nodig. Zo’n kolos woog tot wel 18.000 ton. Omdat er speciale matten onder de dragers werden gelegd, verschuift de kering zelfs op de losse zandgrond niet.

De Oosterscheldekering is de afgelopen 25 jaar 24 keer dicht­gegaan bij storm of springtij. Als het zeewater hoger dan 3 meter boven Normaal Amsterdams Peil staat, gaan de schuiven automatisch dicht. Ook kunnen de deuren handmatig bediend worden. Een gedenksteen bij Neeltje Jans her­innert aan de invloed die wij nu op het water kunnen uitoefenen: „Hier gaan over het tij: de maan, de wind en wij.”

Door de indrukwekkende technologie en de grote omvang van alle waterkeringen zijn de Deltawerken door maandblad Quest in 2006 uitgeroepen tot een van de zeven moderne wereldwonderen. Vooral voor de imposante Oosterscheldekering is internationaal veel aandacht.

De stormvloedkering heeft uiteindelijk 2,5 miljard euro gekost. Was dat het waard? Volgens Delta­park Neeltje Jans zeker wel. Was de kans op een overstroming eerst één keer in de tachtig jaar, nu is die teruggedrongen tot minder dan één keer per 4000 jaar. Een investering voor de lange termijn dus.