Sinds dit schooljaar vertrekt er elke dag vanuit Hilversum een fietsgroep met dertien jongeren richting Amersfoort. Het is niet zomaar een fietsgroep. Nee, de leerlingen van deze club rijden stuk voor stuk op een e-bike.

Een elektrische fiets iets voor bejaarden? Geen sprake van, vinden Bram de Wilde (13), Huibert van Driel (13), Regina Colijn (15) en Rosalie van Leeuwen (16). Regina: „Tegenwoordig zijn er heel hippe varianten.” „Ik heb een echt leuk jongensmodel”, vult Bram aan. Huibert: „Iemand die ik ken luistert zelfs naar muziek via de boordcomputer van zijn fiets. Stoer toch?”

De totale fietstocht op een schooldag meet voor alle vier ten minste 40 kilometer. Regina en Huibert kachelen zelfs meer dan 60 kilometer op een dag. De een op en neer vanuit Loenen aan de Vecht, de ander –alleen– vanuit Ermelo. Voor allemaal waren de grote afstand en de daarmee verbonden hoge kosten voor het openbaar vervoer de reden om een e-bike aan te schaffen. Bram: „Het is een investering, maar uiteindelijk kost het minder dan het ov. Ik heb hem er nu al uit.”

Bram was vorig schooljaar de eerste in Hilversum die op de e-bike stapte. Een echte trendsetter, zo bleek. Anderen volgden. Rosalie: „Op een gegeven moment ging iedereen in één keer over.” „Zo ontstond de enige echte elektrischefietsgroep van het Van Lodenstein”, aldus Regina.

Al heb je een e-bike, je moet blijven trappen, vertellen de jongelui. „Je moet echt wel iets doen”, vindt Rosalie. Hoewel het daarbij uitmaakt hoeveel ‘gas’ je geeft. „Ik rijd altijd op het snelste standje. Standje bóóóster!” zegt Huibert met een lange uithaal.

En er is niet aan te ontkomen in een fietsgroep: af en toe gaat er iemand tegen de vlakte. En dan komt een nadeel van de e-bike om de hoek kijken. Regina: „Omdat je sneller rijdt, ga je harder onderuit.” Pijnlijk, vertelt Huibert uit eigen ervaring. „Vanmorgen viel ik nog. Ik heb er een zere rug van.”

Toch wil het viertal niet meer anders. Heerlijk, zo’n e-bike. „Heel relaxed”, aldus Regina. En Rosalie vult aan: „Het is alsof je wordt geduwd.” „Net of je de wind in de rug hebt”, weet Bram.

-

„Keuze tussen bus of e-bike snel gemaakt”

André van Grol, locatiemanager van het Van Lodenstein College in Amersfoort, ziet net als de scholieren voordelen van elektrische fietsen. „Hoewel met een tocht op een e-bike de inspanning die een leerling moet leveren afneemt, toch zijn die inspanning en beweging er wel. Beweging is uiterst belangrijk, dus is de keuze tussen bus of e-bike snel gemaakt. Voor leerlingen met een beperking is zo’n fiets een oplossing, omdat ze dan gewoon met de fietsgroep mee kunnen.”

De school heeft inmiddels voorzieningen getroffen. Van Grol: „Zo kunnen deze leerlingen een borg betalen voor het gebruik van een aansluitpunt voor het opladen van hun accu.” Tot voor kort lagen alle accu’s nog aan de stekker in de keuken van de school. Conciërge Beert Akster: „Dat was tijdelijk. Vorig jaar waren dat er nog zo’n drie of vier. Nu zijn het er elke dag tien. Dat kan natuurlijk niet, maar de jongelui zijn er nog beducht voor om de accu’s zomaar buiten aan de stekker te leggen. Ik kan me dat wel voorstellen. Eigenlijk moet er net als voor de scooters een afgesloten hok komen.”

-

„Gewoon fietsen is kicken”

Klaas Kooij (15) uit 4 havo fietst elke dag vanuit Huizen naar Amersfoort en terug – bijna 60 kilometer.

Toe aan een e-bike?

„Nog niet. Gewoon fietsen is ook heel leuk. Vorig schooljaar heb ik in totaal zo’n 12.000 kilometer afgelegd. Dat vind ik kicken.”

Een elektrische fiets is niets voor jou?

„Ik vind dat je er een beetje lui van wordt. Maar het is natuurlijk wel een optie voor mensen die anders met de bus zouden gaan.”