Puber brabbelt / brabbel brabbel brabbelaar / zoveel te vinden en te zeggen / nooit de juiste woorden klaar
dus puber brabbelt maar.
Veel van Ruby's gedichten gaan over puberdingen: emoties, hormonen, lessen op school, alcohol, jongens en verlangen naar vrijheid.
Dat heeft ze niet expres gedaan, vertelt ze door de telefoon. „Ik schrijf over wat me bezighoudt. Ik was toen puber, dus gaat het daarover."
Op aanraden van haar moeder stuurde Ruby haar gedichten vorig jaar op naar drie uitgeverijen. Bij Van Holkema & Warendorf waren ze meteen enthousiast. „Ze zeiden dat ze emotioneel werden van mijn gedichten", zegt Ruby. „Ik ben er blij mee, maar het voelt ook een beetje vreemd dat je andere mensen met je gedichten raakt."
Op dit moment dicht Ruby nog steeds. Dat stopt niet, vertelt ze, want ze schrijft vooral voor zichzelf. Als ze daarmee mettertijd een groot dichter wordt, is dat mooi meegenomen. „Het zou een bonus zijn, want het is niet mijn doel."
Ik ben alleen, toch lijkt iedereen
iets van me te verwachten
Laat me, zeg ik, alsjeblieft
begrijp me of vertrek
Ik heb chaos in mijn hoofd
de wereld maakt me gek
Ik wil alles begrijpen
ssst, gedachten, wees eens stil
Wat willen jullie nu toch van me?
Ik weet niets! Weet ik veel!
tekst Jacomijn Hoekman, beeld Samantha Loman, bron "Binnenstebuiten"
