Het Anne Frank Huis, Schokland, Urk: stuk voor stuk werden ze afgelopen week bezocht door tien tengere, donkerharige scholieren. De Japanners uit het zuidelijk gelegen dorp Mizumaki werden voor tien dagen ondergedompeld in de Nederlandse cultuur, sliepen bij gastgezinnen in de Noordoostpolder en maakten kennis met de geschiedenis.
Davids familie bood onderdak aan de 13-jarige Hiromi en verwelkomde hem met open armen.
Zelf is de 19-jarige Emmeloorder drie jaar geleden met hetzelfde uitwisselingsprogramma van de stichting Vrienden van Japan naar Azië gereisd. „Ik had altijd al een soort liefde voor het land. Ik interesseerde me voor de cultuur, de muziekstijlen, de geschiedenis en mythes. Toen ik hoorde dat ik via school naar Japan kon, heb ik meteen een motivatiebrief geschreven.”
Sinds hij het land bezocht heeft, is hij verkocht. „Ik mis Japan. Vooral de bergen. Het land is zo mooi. En iedereen is daar erg beleefd. Ik snap niet dat zoiets hier niet kan.”
In 2011 besluit David nog een keer terug te gaan. De cultuur trekt hem. „Die stamt af van de Chinese, maar dat gaat heel ver terug. Japan is een eiland en de bewoners hebben een eigen cultuur ontwikkeld die je nergens ter wereld terugvindt.”
Uniek zijn de omgangsregels van de Japanners, vindt David. De 130 miljoen Japanners die het land rijk is, hebben een strikte etiquette die ervoor zorgt dat ze elkaar niet de tent uitvechten. „Ze zullen bijvoorbeeld nooit boos worden in het openbaar, of schreeuwen. Zelfs kinderen niet: als een kind tegen een volwassene praat, zal het zich altijd heel ingetogen gedragen.”
Die ingetogenheid brengt ook nadelen met zich mee. Zo zal niemand zomaar voor zijn mening uitkomen in het openbaar. „Dat merk ik ook in mijn vriendschappen met Japanners. Om ervoor te zorgen dat we elkaar begrijpen, hebben we ons aan elkaar aangepast. Ik gedraag me ingetogener bij hen, en zij zijn met mij directer dan ze onderling gewend zijn gewend zijn.”
Om het contact te vergemakkelijken, is hij vorig jaar september begonnen met een studie Japans aan de Hogeschool-Zuid in Maastricht. Zijn uitspraak oefent hij op de 13-jarige Hiromi.
Wat de Japanse jongen van Nederland vindt en wat het speciaalst voor hem was? David vertaalt het vlot voor de 13-jarige. „Hij vindt het extreem leuk hier”, aldus David. Er volgt een stortvloed van Japans aan de andere kant van de lijn. „Het is bijzonder voor hem dat alles vlak is, dat hier geen bergen zijn. En dat Emmeloord zo groot is en zo weinig hoogbouw heeft.”
Zou David nog eens terug willen naar Japan? „Misschien volgend jaar zomer weer. En in de toekomst zou ik er graag willen wonen en werken.” Met een zucht in zijn stem: „Het is moeilijk uit te leggen waarom ik zo van het land houd. Je moet er geweest zijn om dat te begrijpen.”
