Laura bevindt zich op dit moment op de Atlantische Oceaan. Ze is op weg naar Sint Maarten, waar ze op 20 januari 2011 ook haar reis begon. Ze had dan ook een heel ander oud en nieuw dan haar Nederlandse leeftijdgenoten, blijkt uit haar blog op lauradekker.nl.
„Met muziek, breeklichtjes en de maan en de sterren die een goede vervanger waren voor het vuurwerk. Op zee heb je geen lichtvervuiling waardoor de sterrenhemel heel erg mooi is. Ik heb oud en nieuw gevierd in de tijdszone waar ik nu in zit en dat is alweer 2 uur later dan in Nederland. De eerste uurtjes van 2012 heb ik helaas niet slapend doorgebracht want de wind werd minder en Guppy ging weer enorm aan het rollen.”
Inmiddels is Laura 16 jaar. Toen ze 13 was, wilde ze al aan een tocht rond de wereld beginnen, maar daar stak de kinderbescherming een stokje voor. Ze moest eerst aan doelen werken die haar in staat zouden stellen om de tocht te maken. Bovendien kreeg ze van allerlei mensen bakken kritiek over zich heen, waardoor ze zich depressief ging voelen.
Dat lijkt Laura nu allemaal vergeten te zijn. Ze geniet van al het moois dat ze op zee ziet en doet.
„De passaatwind vergezelt me nog steeds en dat is heerlijk. Vandaag heb ik een boek van Isabel Allende, ”Het negende schrift van Maya”, waarin ik me helemaal verdiept had, uitgelezen. Daarna heb ik na een heerlijk ontbijt van pannenkoeken die ik vanmorgen vroeg gebakken heb, wat onderhoud aan Guppy gedaan. De dagen lijken steeds sneller te gaan en ik geniet van elke dag meer.”
Of ze nog bijzondere dingen meegemaakt heeft, het afgelopen jaar? Genoeg om een boek over te schrijven, waar ze dan ook volop mee bezig is.
„Ik was net weer in m’n warme kooi teruggekropen en in slaap gevallen toen een raar geluid mijn aandacht trok. Iets in de kajuit maakte behoorlijk veel kabaal. Ik knipte het licht aan en stapte net niet op een joekel van een vliegende vis die een paar seconden eerder de aanval op Guppy had ingezet. Hij was boven op de prullenbak geland en vervolgens vlak naast mijn bed tot stilstand gekomen. En nu probeerde hij uit alle macht weer weg te vliegen, wat hem niet echt lukte. Dode vliegende vissen terug in het water gooien is al niet mijn lievelingsklus, maar een levende vliegende vis te pakken zien te krijgen betekent een hoop ellende (...), want ze zijn heel glibberig en laten veel plakkerige schubben achter.”
Nog 3000 mijl, ofwel 4800 kilometer. Dan is ze de jongste zeiler die solo rond de wereld voer.
>>lauradekker.nl
----
Laura Dekker werd geboren op een boot in Nieuw-Zeeland en zeilt al van jongs af aan: op haar zesde deed ze dat alleen over het meer waaraan ze toen woonde. Op haar tiende zeilde ze in haar eentje zes weken door Friesland. Toen ze dertien was, voer ze zonder hulp van het Nederlandse Maurik naar het Britse Lowestoft. Sindsdien droomde ze ervan een wereldreis te maken per zeilboot, om daarmee een leeftijdsrecord te vestigen.
