Hoe is het om belijdeniscatechisatie te volgen?
Hans: „Ik ben serieuzer met het geloof bezig. Ik leef toe naar het moment dat ik „ja” kan zeggen. Stiekem denk ik: het wordt spannend en het duurt niet lang meer. Kan ik wel ja zeggen?” Mariska vult aan: „Ik ga er steeds dieper over nadenken of het wel voor mij is. Er zijn nog zo veel dingen die anders kunnen of beter moeten. Je leven moet veranderd zijn voordat je je jawoord geeft.”
Wat is er veranderd in jullie leven?
Mariska: „Ik ben anders gaan leven en denken. Ik let er nu bijvoorbeeld op naar wat voor muziek ik luister.” Hans: „Ik ga een stuk bewuster door het leven. Collega’s stelden me kritische vragen over mijn geloof waar ik me bijna niet voor kon verantwoorden. Ik ben boeken over het geloof gaan lezen. Ik maak ook meer bewuste keuzes.”
Mariska: „Ik merk bij mezelf weleens dat ik heel erg met wereldse dingen bezig ben. Ik vind het moeilijk om daar afscheid van te nemen.” Hans: „Ik vind het ook moeilijk om verkeerde dingen niet meer te doen. Als je dat doet, zit je zo snel in een andere wereld waarin al die dingen wel normaal lijken. Juist die wereldse dingen trekken me aan. Er zijn twee werelden, maar ik kan er maar één volgen. Ik wil de God volgen Die ik liefheb.” Mariska: „En dat hoeven we gelukkig niet alleen te doen, maar samen met God.”
Willen jullie belijdenis gaan doen?
Mariska: „Soms twijfel ik: kan ik wel belijdenis doen? Ik vind het moeilijk om mezelf een kind van God te noemen.” Hans: „Misschien kijken we er veel te nauw naar. Dat je wel belijdenis kunt doen voor Gods ogen maar dat je eigen twijfels en de duivel je tegenhouden. Maar ik vind het zelf ook lastig: hoe weet ik dat de Heere Jezus voor mij gestorven is? Maar toch merk ik ook zo vaak dat ik niet zonder God kan.” Mariska: „Ook al vind ik het vaak lastig, ik wil alleen voor God leven en Hem de eer geven.”
