Kindermisbruikers denken vaak dat een slachtoffer ermee instemt als het niet duidelijk ’nee’ zegt of ander sterk afwijzend gedrag vertoont. De kans op seksueel misbruik neemt af als ouders hun kinderen aanleren om te gaan schreeuwen of huilen bij ongewenst contact.
Psycholoog en onderzoeker Inge Hempel sprak met 47 veroordeelde daders van kindermisbruik en 20 mannen die geen fysiek contact met hun slachtoffer hadden. Het zijn exhibitionisten die kinderen onder de 16 jaar als slachtoffer uitzochten en mannen die kinderporno hebben gedownload of verspreid.
„Kindermisbruikers hebben de neiging hun delicten goed te praten. Daardoor kunnen ze gedrag van kinderen op een andere (seksuele) manier interpreteren”, zei Hempel zondag. „Kinderen zijn zelf nooit verantwoordelijk, hoe ze ook reageren. ’Nee’ zeggen of huilen kan het risico verkleinen. Maar het geeft nooit een garantie.”
De groep mannen die kinderen vergrijpt, onderscheidt zich volgens de onderzoekster van andere mannen of vrouwen door de manier waarop ze denken over seks met kinderen. Zo koppelen zij kinderen onbewust eerder aan seks dan dat zij volwassenen hiermee in verband brengen. „Bij mannen zonder delictverleden is dat precies andersom.”
Het deel van de kindermisbruikers dat zelf seksueel misbruikt is als kind, is bijna drie keer zo groot als het deel van de niet-delinquenten dat seksueel misbruikt is als kind.
Het onderzoek bevestigt volgens hoogleraar forensische psychiatrie Hjalmar van Marle „het hardnekkig karakter van gedachten die kindermisbruikers hanteren om seks met kinderen te rechtvaardigen en de noodzaak van een intensieve behandeling om herhaling te voorkomen.”
Psycholoog Inge Hempel promoveert woensdag op haar onderzoek.
