Jarco en Wilco zijn twee van de zestien jongens die samen met hun vaders deelnamen aan de eerste vaderzoonsurvival van de HHJO. Het samen dingen doen geeft een hechtere band, merkte Wilco. „Het was echt super om drie dagen met mijn vader op pad te zijn. Bij de opdrachten werd telkens het uiterste gevraagd. Bij het klimparcours in de bomen zweefden we samen op 20 meter boven de grond. Ik vind het bijzonder dat mijn vader nog zo sportief is op zijn leeftijd en dat hij echt in mij wil investeren. Ook ben ik erachter gekomen dat je samen nog verder komt.” Ook Jarco vond het een bijzondere ervaring, blijkt uit de opmerking die hij tegen zijn vader maakte: „Pap, ik vind het heel leuk om nu echt samen te zijn.”
Vertrouwen
De vaders, Jacob Talen en Teus van de Werken, hebben beiden een goede en open relatie met hun zoon. „Toch kunnen er allerlei dingen gebeuren waarin dit onder druk komt te staan. Dan moeten mijn zoon en ik wel weten wat we aan elkaar hebben. Dan gaat het erom dat we elkaar kunnen vertrouwen”, aldus Teus. „Mijn zoon moet bij mij terechtkunnen met mooie dingen én vervelende zaken. Ook ik moet me open opstellen en bereid zijn om eventueel gemaakte fouten toe te geven en om vergeving te vragen”, zegt Jacob.
Maar zeker in een groot gezin is er niet altijd de mogelijkheid om als vader en zoon elkaar echt te ontmoeten. De relaties van beide vaders en zonen werden verdiept door tijdens de survival bewust tijd met elkaar door te brengen. „Ben je geen prater, ga dan iets samen doen. Omdat elke vader bewust of onbewust een identificatiefiguur is, moet hij zorgen dat zijn zoon hem leert kennen en vertrouwen”, vindt Jacob. Hij kwam erachter dat hij zijn zoon soms moest loslaten. „Leer hem zelf ontdekken en wacht op het juiste moment tot je met je hulp of een advies komt. Vooral niet te snel.”
Gespreksstof
Tijdens de driedaagse leverden de Bijbelstudies veel gespreksstof op. „Ik vind het heel mooi om samen de Bijbel te lezen en ook te bidden. Dat geeft zo’n kamp een meerwaarde”, vertelt Teus. Jacob vult aan: „Ik realiseer me ook dat forceren niet werkt. Geestelijke gesprekken ontstaan vooral spontaan. Maar dat is geen excuus om dan maar te wachten op dat spontane moment. Je kunt een ontspannen moment creëren. Deze survival heeft mij aangemoedigd om hier bewuster mee om te gaan.”
