Het was een eenvoudig, maar rijk getuigenis dat die jongeman tegenover zijn collega’s op de bouwplaats gaf. Eerlijk liet hij weten wat er diep in zijn hart leefde: ik ben niet van mezelf, m’n lichaam niet, m’n ziel ook niet, ik ben geheel en al van de Zaligmaker, Christus Jezus.

Vrijmoedig beleed die jongen in de bouwkeet Wie de Heere voor hem was. Hij liet, heel praktisch, zien welke gevolgen dat geloof had voor zijn levensstijl. Nee, gokken kon hij niet. Met hart en ziel geloofde hij: ik behoor toe aan de Heere Jezus. Hij heeft het in mijn leven voor het zeggen.

Die jongen verdedigde het christelijk geloof. Hij kwam ervoor uit. Dat is, om het met een duur woord te zeggen, apologetiek. Zeker, dat woord mag je gerust vergeten. Maar het is misschien wel zo handig dat je het onthoudt. Je hoort het mensen steeds vaker gebruiken. Letterlijk betekent het verdediging.

Het gaat daarbij om de vraag of je op school, op je werk of in de supermarkt waar je vakken vult, wel eens spreekt met anders­denkenden over het christelijk geloof. Doe je dat inderdaad wel eens? Durf je er, net als die jongen op de bouwplaats, voor uit te komen dat je christen bent? Voel je je vrij te zeggen waarvoor je staat? Ben je een getuige? Of ben je het niet?

Je kunt een getuige zijn met woorden. Je kunt ook een getuige zijn met je handen en je voeten. Maar je bént het, een getuige, als je oprecht gelooft in de Heere Jezus. Als je jezelf onvoorwaardelijk aan Hem overgeeft. Dan wórd je zijn getuige. Dat kan niet anders. Dat heeft de Heere Zelf beloofd. Liefdevol drukte Hij het Zijn discipelen op het hart: „Gij zult mijn getuigen zijn” (Hand. 1:8). En wat de Heere belooft, doet Hij. Je hoeft er niet zelf voor te zorgen. Hij draagt er zorg voor.

Zinloze woorden

Om een getuige van Christus te zijn, kun je twee zaken niet missen. In de eerste plaats: dat je ervan doordrongen bent wie je bent in Gods oog. Dat je tegenover Hem hebt gezondigd. Met je hart. Met je handen. Met je voeten. Met je mond. Bedenk eens wat je allemaal niet hebt gedaan met je handen! Bedenk eens waar je voeten je al niet hebben gebracht! Bedenk eens hoeveel zinloze woorden je mond al niet ontglipten!

Zo, zoals je bent, heeft God je niet gemaakt. Integendeel. Zo heb je jezelf gemaakt. Daarom heb je verdiend dat de Heere nooit meer naar je omziet. Erken je dat? Dat je elk recht op genade hebt verspeeld?

In de tweede plaats heb je heel dringend het geloof nodig: dat je ziet op de Heere Jezus Christus, Die God is en mens werd. Dat laatste is een onbegrijpelijk wonder! Zeker zo wonderlijk is het doel waarom Hij mens werd: om de zonden van verloren mensen op Zich te nemen. Hun straf werd Zijn straf. God zag Christus’ handen als zondige handen, Zijn voeten als voeten die zondige wegen bewandelden, Zijn ogen als ogen vol verkeerde begeerten.

Heb je al als zondaar voor deze Zaligmaker geknield? Vol eerbied en in diepe verwondering? Heb je je zonden en je schuld op Hem, het Lam van God, gelegd?

Bevende hand

Zowel het eerste als het tweede wil de Heere je geven. Om niet. Uit genade. Als je Zijn genade ontvangt, met een bevende hand, dan zál Hij je tot Zijn getuige maken. Dan zál Hij je Zelf tot een ver­dediger van Zijn Naam maken. Niet omdat het moet. Of omdat het hoort. Maar omdat je het wilt. De Heilige Geest zal je daarbij in alle waarheid leiden.

Hoe meer je ziet op de lijdende en stervende Heere Jezus, hoe gewilliger je wordt om jezelf aan Hem over te geven; zowel je ziel als je lichaam. Dan geef je Hem je handen, zoals die jongen in de bouwkeet. „Heere, wilt U mijn handen in Uw dienst gebruiken?” Dan geef je Hem ook je voeten. „Wilt U mijn voeten naar plaatsen brengen waar U wilt dat ik zal heengaan?” Dan geef je Hem ook je mond. „Wilt U mij vandaag woorden geven om goed over U te spreken?”

In ontmoetingen met andersdenkenden kom je jezelf elke keer tegen: je zwakheid, zodat je zwijgt als je iets moet zeggen en je iets zegt als je beter kunt zwijgen; je gebrek aan moed, zodat je je schaamt voor Gods Woord; de trots die zomaar in je kan opkomen als een gesprek voor je gevoel goed verloopt; je eigen ongeloof, ja, je eigen atheïsme... Daarom heb je het elke keer nodig: te horen Wie de Heere wil zijn voor zondaren. Vol van vergevende liefde.

Juist zo laat Hij Zijn genade in je leven schitteren. In al je doen en laten. Ook in al je spreken. Juist zo krijgt Hij de eer. En om dat laatste gaat het. Ook in de... apologetiek.

----

De jeugdbond LCJ heeft donderdagavond 15 december in samenwerking met de Reformatorische Omroep een uitzending verzorgd over onder meer apologetiek. Terugkijken kan hier.

Daarnaast zijn er interviews opgenomen en is er een webseminar (rechts bovenin beeld) over hoe je om moet gaan met getuigen en uitleggen van je geloof.