Operatie Mobilisatie heeft wat te vieren: al veertig jaar lang laat de organisatie zendingsschepen de wereld rondvaren.
Femke Rienstra besloot ruim een jaar geleden aan te monsteren als vrijwilliger. Enthousiast: „Het is zulk mooi werk! In Sierra Leone kwam er bijvoorbeeld een jongetje van een jaar of 10 naar me toe met de vraag: „Kunt u me wat vertellen over Jezus?†We hebben een gaaf gesprek gehad, en ik heb hem een Bijbel meegegeven. Later kwam hij terug en mocht ik met hem bidden.â€
In hoeveel landen ben je al geweest?
„Ik ben aan boord gegaan in Jamaica, daarna kwamen de Bahama’s, Bermuda, Dominica, Kaapverdië, Sierra Leone, Ghana, Liberia, Las Palmas, Tenerife, Malta, Egypte, Libanon, Oman, Dubai en nu zijn we in Abu Dhabi. Meestal blijven we ongeveer twee weken in een haven liggen.â€
Zie je ook wat van die landen?
„Dat hangt ervan af hoe lang we blijven en of we mensen ontmoeten die ons uitnodigen. Ons doel is natuurlijk allereerst Gods Woord verspreiden.â€
Hoe zien je dagen eruit?
„Vijf dagen werk ik in de boekhandel op het schip, één dag heb ik vrij en één dag help ik te evangeliseren door te proberen een gesprek aan te knopen met bezoekers en te spelen met hun kinderen. We proberen heel de dag door Jezus’ liefde uit te stralen, ook al kunnen we in sommige landen niet openlijk over Hem vertellen.â€
Als andere jongeren dit werk ook willen doen, wat is dan het belangrijkste?
„Dat ze Jezus hebben aangenomen als hun Redder en Verlosser en hart hebben voor mensen die nog niet met het Evangelie zijn bereikt.â€
Is het werk soms moeilijk?
„Het is heel intensief. In sommige landen zie je uitgehongerde kinderen langs de kant van de weg lopen zonder dat je hen kunt helpen. Verder komen er soms mannen aan boord die er alleen maar opuit zijn vrouwen te versieren en zich heel ongepast gedragen tegenover alle meisjes. Dat maakt het soms moeilijk om liefdevol naar alle mensen te blijven kijken.â€
Hoe doe je het financieel?
„Ik word gesponsord door mijn kerk en een heleboel vrienden en familieleden. Die betalen mijn kost en inwoning op het schip; zo’n 800 euro per maand.â€
Wat is er mooi aan het werk?
„De mensen. Zowel degenen die ik ontmoet in landen waar we aanleggen als degenen met wie ik op het schip samenleef. Ik slaap in een heel kleine cabine met drie andere meisjes. Eentje uit Afrika, eentje uit Korea en eentje uit Indonesië. Je probeert elkaar te dienen door heel zachtjes te doen als er mensen liggen te slapen, door je ’s morgens in het donker aan te kleden en op te maken en door briefjes met bemoedigingen op elkaars bed te leggen.â€
Heb je privacy?
„Nee. Vooral lange zeereizen zijn moeilijk als je met 400 man op een schip zit. Er is dan echt nergens een stil plekje te vinden. Daarom heb ik al eens op de wc gezeten om stille tijd te houden. Het is een goeie leerschool voor me in nederigheid.â€
Wat ga je hierna doen?
„Ik vaar nog een jaar mee, omdat ik getekend heb voor twee jaar. Daarna ga ik waarschijnlijk een internationale opleiding journalistiek doen. Ik wil namelijk graag een Engelstalige studie volgen, omdat ik niet verwacht in Nederland te blijven.â€
tekst Jacomijn Hoekman, beeld Operatie Mobilisatie
