Het is een echt meidenboek, lacht Anne-Lynn. „Met van die meidendingen, die de personages samen bespreken. Verder natuurlijk het winkelen en het katten op elkaar. Ik heb er ook sociale media in verwerkt. De meiden in mijn boek zitten op WhatsApp en Facebook.”
Eva, de 14-jarige hoofdpersoon, is dol op muziek. Ze speelt viool, net als haar vriendinnen. Samen met hun lerares oefenen ze flink voor een muziekwedstrijd. Eva en haar vriendinnen halen de finale. Maar is Annelise daar wel blij mee? Kan Eva hun vriendschap redden als het dreigt fout te gaan? En waar is het gitaarboek van kandidaat Esmee gebleven?
Bewust koos Anne-Lynn voor de muziek als rode draad. „Er zijn al zo veel meidenboeken over paarden of over verliefdheid. In ”Zoete tonen” komt wel iets van verliefdheid voor, maar ik wilde een ander onderwerp. Omdat ik zelf vioollessen heb gevolgd, ben ik daar over gaan schrijven. Wil je een viool goed bespelen, dan moet je veel oefenen. Helaas had ik er te weinig tijd voor. De viool vind ik een mooi instrument waarmee je heel goed je emoties kunt tonen. Je kunt de viool vrolijk laten klinken, maar ook verdrietig. Ik krijg kippenvel van vioolmuziek.”
Korte verhaaltjes
Anne-Lynn, die op het Van Lodenstein College in Kesteren in de tweede van de havo zit, schreef al veel korte verhaaltjes. „Sinds groep 4. De ene keer iets spannends, de andere keer wat grappigs. Een opstel schrijven vond ik op school nooit erg, zeker niet als het een verhaaltje mocht zijn. Schrijven is leuk. Je kunt er je eigen fantasie in stoppen. Zo heb ik vaak een eigen draai gegeven aan een verhaal dat ik had gelezen.”
Aan een eigen boek dacht Anne-Lynn nog niet. „Dat komt later wel, als ik wat ouder ben, meende ik. Het is niet zo makkelijk om een grote uitgever zo enthousiast te krijgen dat die een boek van jou gaat uitgeven. Totdat ik hoorde van Boekscout Yo!, een uitgeverij voor kinderen van 10 tot 15 jaar.”
Haar eerste boek schreef Anne-Lynn in twee maanden tijd. „Ik wilde het gewoon eens proberen.” Van sommige oudere lezers heeft Anne-Lynn begrepen dat haar debuut spannender had kunnen zijn. „Al ontbreekt de spanning dan in ”Zoete tonen”, er valt nog genoeg te lezen, hoor. Mijn tweede boek, waar ik nu aan werk, is in elk geval wel spannend. Daar ben ik ook langer mee bezig. Het zal een stukje dikker zijn, ik wil naar de 100 bladzijden toe.”
Mishandeld
De werktitel heeft de Veenendaalse al: ”Vermist”. „Het wordt een heel eigentijds verhaal over een meisje dat thuis wordt mishandeld. Dat zoiets in Nederland voorkomt is echt heel erg. Ik probeer heel rustig na te denken hoe ik het zal beschrijven, want het moet wel echt zo gebeurd kunnen zijn. Ik ben heel blij dat ik er niet uit eigen ervaring over kan vertellen. Af en toe denk ik onder het schrijven: Je zult maar zo’n meisje zijn en zo’n leven thuis hebben. Dat is wel heftig.”
Zoete tonen, Anne-Lynn van Beek; boekscout-yo.nl; ISBN 978-94-022-0294-6; 60 blz.; € 13,95; ook te bestellen via anne-lynnvanbeek(at)hotmail.com.
----
„Oh, je huilt!”, roept Eva
Een passage uit ”Zoete tonen”
„Hé kijk, daar komt ze net aan”, wijst Annelise. Esmee wenkt dat ze moeten komen.
(…) „Wat is… oh, je huilt!”, roept Eva uit.
Annelise legt haar hand op de schouder van Esmee.
„Gaat het?”, vraagt ze zacht.
Esmee schudt haar hoofd. „Mijn muziekboek is weg”, snikt ze.
„Hoe kan dat?”, vraagt Annelise.
Esmee schokt met haar schouders. „Ik weet het niet.”
Eva denkt na. „Wacht eens”, zegt ze...