-
Wat was de opbrengst in jullie gemeente?
Willemien: „Met de drie gemeenten in Urk brachten we ruim 13.000 euro bij elkaar.”
Marijn: „We hebben met de relatief kleine gemeente in Vlaardingen zo’n 5500 euro opgehaald.”
Hoe hebben jullie dit gedaan?
Marijn: „Afgelopen jaar hielden we meerdere acties: een actiedag, een boterletteractie, een spellenmarathon, een legeflessenactie, een oliebollenactie en diverse activiteiten voor kinderen.”
Willemien: „Met een grote groep jongeren maakten we vorig jaar een cd, speciaal voor de actie. Een prachtig project, dat in saamhorigheid met de drie gemeenten in Urk is gelukt. Daarnaast hebben de kinderen van de zondagsschool zich enorm ingezet door verschillende acties.”
Vanwaar de enorme inzet door jongeren?
Marien: „We vonden het belangrijk dat er door jongeren aandacht werd besteed aan deze actie. Het is niet vanzelfsprekend dat je rustig naar de kerk kunt. Ik ben blij dat ik in vrijheid naar de kerk kan en mag gaan. Daarom draag je ook een steentje bij aan de actie.”
Willemien: „Het actiedoel ”De vervolgde kerk” sprak ons erg aan. Het is moeilijk om te beseffen hoe goed wij het als jongeren hebben hier in Nederland. We mógen naar de kerk en we mógen de Heere dienen, en dat in alle vrijheid. Vanuit dat perspectief wil je je graag inzetten voor de broeders en zusters die verdrukt worden.”
Staat de vervolgde kerk dichter bij jongeren dan ooit?
Willemien: „Zeker weten. Voor de cd-opname zongen we over een lijdende kerk. De teksten van de liederen zijn voor ons gaan leven en we beseffen beter hoe dankbaar we mogen zijn met de godsdienstvrijheid in Nederland. Daarnaast leer je ook hoe belangrijk het is om te bidden voor mensen die verdrukt en vervolgd worden om hun geloof. Het maakt je actief om mee te strijden met de lijdende kerk.”
Marijn: „Een lezing van Open Doors over de vervolgde kerk maakte flink indruk in de gemeente. Natuurlijk vervaagt alles na een tijdje, maar de acties confronteerden je steeds weer met het feit dat er mensen zijn die niet in rust naar de kerk kunnen gaan.”
-
Bijschrift bij hoofdfoto:
„Ik riep tot Jezus, dat was het enige wat ik nog kon”, vertelt Rejoice (17). De kerk van Rejoice en Victoria (13, op de foto) in Nigeria werd aangevallen door moslimextremisten. Victoria verloor haar kleine broertje Gideon en haar vader tijdens de aanval. In het noorden van het Afrikaanse land is geweld tegen christenen aan de orde van de dag. „We gingen met ons zessen naar de kerk,” vertelt Rejoice: „mijn vader, mijn moeder en vier kinderen.” Terwijl de gemeenteleden tot God baden, werd de kerk ongemerkt beslopen door gewapende mannen. „Het gebeurde tijdens het gebed.” zegt Victoria. „Ineens hoorde ik geweerschoten door de ramen.” Extremisten schoten in het wilde weg om zich heen. Zeker achttien mensen werden geraakt door kogels. Twaalf van hen overleefden de aanval niet. Rejoice: „Ik had het koud, voelde pijn en huiverde. Dat kwam omdat ik bloedde. Sommige mensen in het gebouw waren dood, anderen schreeuwden. Ik riep tot Jezus, dat was het enige wat ik nog kon.”
