Subthema 'auteurs'

Het manuscript lag al bij de uitgever, toen Meint R. van den Berg werd aangezocht als schrijver van het CLK-actieboek 2001. "Zwart water en andere verhalen" is het christelijk alternatief voor het seculiere boekenweekgeschenk én voor "De wederkomst" van Louis Krüger. Toch zijn de fantastische vertellingen van de emeritus-predikant uit Assen vaak even somber en uitzichtloos. "Zo zit het leven in elkaar. Het heeft geen zin de kop in het zand te steken."

De hoofdpersoon van "Wederkomst" is Jannes Hoop. Aan het begin van het boek ligt hij gewond op de aarde, hij ziet wat er om hem heen gebeurt maar het is niet reëel meer. Alles is doorzichtig geworden, en voor het eerst kan hij engelen zien - terwijl zijn hele leven aan hem voorbijtrekt.

Volkomen onverwacht worden de gezinsleden van Zusje op een nacht van bed gelicht en vastgezet. Intensieve verhoren volgen. Ze worden verdacht van een gruwelijke moord. Maar de vader heeft het in zijn eentje gedaan. De rest weet nergens van. In een autobiografische roman beschrijft de echtgenote van de moordenaar hoe zij en haar kinderen volkomen ontregeld raken door de wetenschap dat hun man en vader een misdadiger is.

Als Le Figaro een verhalenbundel "dé verrassing van dit najaar" noemt, moet er wel wat bijzonders met "Ik wilde dat ergens iemand op me wachtte" van de debutante Anna Gavalda aan de hand zijn. Dat klopt. De verhalen zijn zo grappig en huiveringwekkend tegelijk, dat je niets liever wilt dan de bundel in één ruk uitlezen. Daarna blijf je zitten met een leeg gevoel. Leeg, omdat er geen nieuwe verhalen meer zijn, maar vooral omdat het boekje de tijdgeest zo subtiel maar haarscherp onder woorden brengt: de mens leeft louter en alleen voor het hier en nu.

Van Johannes Vermeer zijn slechts vijfendertig schilderijen bekend. Susan Vreeland, afkomstig uit San Diego, creëert in "Meisje in hyacintblauw" het zesendertigste. Uitgeverij Bzztôh geeft het uit om haar 30-jarig bestaan te vieren. In deze roman wordt het schilderij gevolgd vanaf nu tot de tijd van het ontstaan. Je kunt de roman ook achterstevoren lezen: je begint bij Vermeer en eindigt bij de laatste eigenaar. De roman schildert beknopt de levens van de zes eigenaren van het doek en de invloed die het "Meisje in hyacintblauw" daarop heeft gehad.

Al eeuwen lang is het geslacht Van de Merwede in leven, een familie met gewone, maar ook excentrieke mensen. Twee leden, een vader en een zoon, storten zich in de familieannalen, ontdekken wie de familienaam aan een incestueuze geur hebben geholpen en aanvaarden het bijgeloof in heidense gebruiken en gebeurtenissen.

Op de omslag van Harry Mulisch' nieuwste roman staat een jongetje afgebeeld. Zo te zien zo'n vijf of zes jaar oud. Een dergelijke jongen speelt in het boek een cruciale rol. Hij heet Siegfried en is in de roman de zoon van Hitler. Siegfried: Germaanser kan het niet. Maar in de echte werkelijkheid heeft hij nooit bestaan! Zoiets kun je bij Mulisch verwachten. Hij geeft in zijn romans fictie waarbij fantasie de werkelijkheid ver achter zit laat.

Spanning, geen sensatie. Oprecht vroom, geen opgelegde vroomheid. Historisch en boeiend, geen saaie geschiedenis. Dat zijn voor mij de begrippen waarmee "Uit de rode schaduw" te typeren valt. Een prachtig boek, dat je van begin tot eind in zijn greep houdt.

"Leila" vertelt hoe een meisje uit een onooglijk stadje bij Sarajevo verzeild raakt in de onafhankelijkheidsoorlog (1992-1995) tussen Serviërs, Kroaten en moslims. Die tijd leefde zij in een hel op aarde.

"Leve het vaderland". Koningin Wilhelmina lagen die woorden in de mond bestorven. Het vaderland met een Oranje aan het hoofd was het alles samenbindende element in het in haar tijd verzuilde Nederland. Op beslissende momenten gedurende haar vijftigjarige regering maakte zij de voor Nederland juiste keuzes, zo blijkt uit het vandaag verschenen tweede deel van Fasseurs Wilhelmina-biografie.