Subthema 'auteurs'

Op 23 maart 1942 schreef Anne Frank een versje in het poëziealbum van Jacqueline van Maarsen. "Lieve Jacque", zette ze er boven. "Blijf steeds een zonnestraaltje/ Op school een aardig kind/ Voor mij mijn liefste vriendinnetje/ Dan wordt [sic] je door ieder bemind." Met haar boek "Ik heet Anne, zei ze, Anne Frank", treedt Jacqueline uit de schaduw van haar intussen wereldberoemd geworden klasgenootje.

Een jonge Kelt op pelgrimstocht, de politieke machtsstrijd in het Heilige Land en een kostbaar relikwie. Daarover gaat "Het zwarte kruishout", het tweede deel van Stephen Lawheads trilogie over een nobele Schotse familie ten tijde van de kruistochten.

Maggie Downing is 55 jaar en heeft een voortvarend karakter. Haar levensmotto is "doorgaan, niet uit de koers raken en geen vaart minderen bij obstakels". Daarom bestaat haar leven tot nu toe uit een serie avonturen. Prestaties zijn altijd van levensbelang geweest en dat heeft ze ook haar twee dochters voorgehouden. Totdat ze hoort dat ze ongeneeslijk ziek is. Langzamerhand beseft ze dat alle toegekende prijzen, alle gevallen van eerbetoon en prestaties van tijdelijke aard geweest zijn. Ze heeft haar dochters voorgehouden altijd nuttig te zijn, maar is vergeten hen voor te leven dat je beter gelukkig kunt zijn.

In "Het licht van de liefde" neemt Lyn Cote haar lezers mee naar louche locaties in het New Orleans van de jaren twintig. Del DuBois, de zwarte pleegzoon van Linc Wagstaff uit het voorgaande deel, brengt daar zijn dagen door als jazzpianist, tot hij wordt gearresteerd op verdenking van moord. Zijn 'zus' Meg, met recht overtuigd van zijn onschuld, reist naar hem toe om hem te helpen.

Waartoe zijn wij op deze aarde? In de meeste christelijke romans wordt die vraag snel beantwoord, maar de Vlaamse schrijfster Maria Rosseels maakt zich er minder makkelijk vanaf. In haar boeken vliegt de ondraaglijke spanning de lezer soms naar de keel. Wat is waarheid? Wat is geloof? Toch is er maar één uitweg: volkomen overgave aan God, in het nederige besef dat Zijn genade onbegrijpelijk is.

Bij uitgeverij Koster verschenen onlangs drie nieuwe romans. In "Gelouterd talent" beschrijft Nelleke Wander gevoelvol een probleemvolle vader-zoonverhouding. "De vondelingen" van Jac. Overeem vertelt de lezer iets over de grote armoede die er begin 1800 rond Voorthuizen heerste. De roman "Verstild verlangen" van A. den Uil-van Golen gaat over een moeizame huwelijksrelatie.

Jac. Overeem, schrijver van volksverhalen, zoals hij zichzelf in het voorwoord van "De Vondelingen" noemt, vertelt het verhaal van Maartje Jans. De vrouw legt in 1803, vanwege de grote armoede waarin zij leeft, haar tweeling te vondeling in de consistorie van de kerk in Voorthuizen.

De problemen in "Verstild verlangen" van A. den Uil-van Golen zijn eigentijdser. Els de Raaf, moeder van twee kinderen, is getrouwd met Martin, een erg dominante man. Merkte ze in haar verkeringstijd die karaktereigenschap niet op, naarmate ze langer getrouwd is, gaat ze zich steeds ongelukkiger voelen. Ook haar kinderen voelen dat het huwelijk tussen hun ouders niet zo is als het behoort te zijn. Als Martin een collega, Barend van Basten, meeneemt, komt Els in een gevaarlijke situatie terecht.

"Toen ze alles had gedaan wat haar moeder haar had verteld, kwam Maria met trillende benen omhoog. "Jozef", riep ze zachtjes, "je mag binnenkomen." Jozef liep meteen de grot in, zijn gezicht was bleek en vertrokken en hij zweette alsof hij degene was die een kind gebaard had en niet zij. Ze lachte zachtjes en keek vol vreugde neer op de slapende Jezus in haar armen. "Is hij niet prachtig?""

Na het daverende succes van "Het bezoek van de lijfarts" van de Zweedse schrijver Per Olov Enquist kon een vertaling van een van zijn andere boeken niet uitblijven; het werd "De vijfde winter van de magnetiseur".