Subthema 'auteurs'

Van Arie Maasland verscheen eerder al een gedichtenbundel. Ook kreeg hij enkele jaren geleden enige bekendheid door het hernieuwd op gang brengen van een discussie over de grenzen van christelijke literatuur. In verschillende media ging men kritisch maar toch ook met erkenning van de legitimiteit van een aantal van zijn stellingen in op zijn kritische benadering van de huidige christelijke literatuur. Jammer genoeg is die discussie helemaal verzand. Maar goed, het christelijke literaire vijvertje heeft even gerimpeld. En nu is er dan een novelle van zijn hand verschenen.

Poorten, stukje stadsmuur, kerken, pakhuizen en oude gevels. Wie de Thea Beckman-route in Kampen loopt, struikelt bijna over de monumenten. De VVV telde ze. Het resultaat? Bijna 500.

Een tweede roman van de auteur die in 2003 het beste christelijke jeugdboek schreef, die ga je met spanning lezen. Heeft die schrijfster echt zo veel talent? Of blijft het bij een veelbelovend debuut? "Verdwenen vaders", het tweede boek van Janne IJmker, maakt de beloften van "Mijn vriend Samuel" zeker waar.

De oorlog duurt nu al meer dan vier jaar. De vader van Rieks is op een sombere zondagmiddag door de Duitsers opgehaald om als krijgsgevangene in Duitsland te werken. Rieks blijft met zijn moeder en zijn zusje Mineke achter in het Twentse stadje Reggelo. Maar het leven gaat door.

Ze is spaarzaam met haar woorden, zorgvuldig, afgepast. Maar de zuinigheid van Marga Minco is tegelijk haar visitekaartje, haar wapen. Het verleden, haar verleden, kan niet anders verwoord worden dan stukje bij beetje, aarzelend en voorzichtig. De schrijfster die iedere scholier kent van "Het bittere kruid" is nog steeds met de oorlog bezig. Misschien niet meer zozeer met die afschuwelijke tijd, maar met de gevolgen ervan, wat erna kwam, en met de symboliek van het drama: de oorlog in ieder mens.

Wie "20.000 mijl onder de wateren" van Jules Verne leest in zijn volle omvang -een slordige 500 pagina's-, krijgt een beetje begrip voor Ed Franck. Hij voegde twee boeken van de Franse sciencefictionschrijver ineen tot een hapklare brok van net 150 bladzijden. Maar misschien is dat weer een beetje te weinig van het goede.

"Ik zing over de held die 't Heilig Land/ en Christus' graf in dienst van God bevrijdde", dichtte de Italiaan Torquato Tasso. Van zijn epos "Jeruzalem bevrijd" kwam een fraaie Nederlandse vertaling uit.

De Zuid-Afrikaanse dichteres Elisabeth Eybers woont sedert 1961 in Amsterdam en geldt thans als de grande dame van zowel de Afrikaanse als de Nederlandse poëzie. Volgend jaar hoopt Elisabeth Eybers negentig te worden. Uitgeverij Querido bood alvast een verjaarscadeautje aan: de "Versamelde gedigte".

Eén vervelende opmerking maken, één keer onaardig doen aan de telefoon, één keer je collega afsnauwen - en voor je het weet heb je een spoor van ellende in gang gezet. In "Ik verbind u door" laat Vonne van der Meer zien hoe zelfs de kleinste fouten, de geringste zonden het begin van een keten van kwaad kunnen worden. De christelijke moraal is duidelijk: wijk van het kwade en doe het goede.

De Hongaar Imre Kertész is sinds 2002, toen hij de Nobelprijs voor literatuur ontving, een bekend auteur geworden in Nederland. Diverse boeken zijn in korte tijd vertaald. Een daarvan is "Liquidatie", een roman die zich afspeelt in de periode na de val van de Muur. Zoals steeds bij Kertész gaan somberheid en scherpte van inzicht hand in hand.