Subthema 'auteurs'

Het zal je maar gebeuren dat je als vijftienjarige jongen door je vader gedwongen wordt pinpasjes te stelen van argeloze oude mensen. Dat overkomt nu al maandenlang Maarten van der Hoven in het jeugdboek "Lef" van Hans Mijnders.

Als er elk halfjaar een kinderboek van je verschijnt en als je ook nog eens de prijs voor het beste christelijke jeugdboek van 1999 (Het Hoogste Woord) krijgt, ben je niet langer een schrijver in de marge. Een boek van Guurtje Leguijt (1961) staat sinds het bekroonde "Heibel in m'n hoofd" synoniem voor een vlot geschreven, modern verhaal over levensechte kinderen met soms levensgrote problemen.

Marie Durand zat 38 jaar gevangen in de Tour de Constance in Aigues-Mortes in het zuiden van Frankrijk. Lenie Ippel-Breedvelds beschreef het leven van deze hugenote in een wat geromantiseerde biografie onder de titel "Opgesloten".

"De Petersburgse pest" (1838) is een Russisch verhaal van een ondergaande familie. Ze lijdt aan een "ernstige ziekte", die erop neerkomt dat, zodra de winter voorbij is, een ongeneeslijke drang ontstaat om uitstapjes te gaan maken en van de natuur te genieten.

Een oude, wat zwaarmoedig kijkende man met een brede witte baard. Die staat, op de plaats waar meestal een foto van de auteur staat, op de achterflap van het nieuwste boek van Toon Tellegen. In "De trein naar Pavlovsk en Oostvoorne" bundelde Tellegen een groot aantal verhalen die zijn opa hem vertelde. Deze opa is evenzeer als Tellegen zelf de auteur van dit prachtige boekje. Vandaar de foto.

De gouden eeuw van de Russische poëzie valt in de jaren twintig van de negentiende eeuw. Gedichten worden modeartikel, waar men grif voor betaalt. Hofleverancier is de begaafde Alexandr Poesjkin (1799-1837) , die in recordtijd honderden pagina's poëzie uit zijn pen perst. Vertaler Arie van der Ent schreef een Nederlandstalige Poesjkin-biografie. Het is een boek vol brieffragmenten, gedichten en anekdotes van en over een schrijvende monnik en een aristocratische rebel.

"Ze houden maskers voor hun gezicht, maskers op stelen, en ík moet die maskers wegrukken. Ik moet ze uit hun handen slaan. Een vruchteloze opdracht, besef ik: hun handen zijn van glinsterend staal." In de roman "Aswoensdag", het debuut van Carlie Stijnen, fungeert de rooms-katholieke feestdag als symbool voor het pijnlijke levensverhaal van een jonge vrouw.

Onlangs is het vijfde deel van Vlamincks romancyclus uitgekomen, "Houten schoenen". Erik Vlaminck schrijft een kroniek over het leven van de twintigste-eeuwse Vlamingen. "De eeuw van mijn vader" in onderdelen dus.

In de Joodse traditie van de vertelcultuur kan weer een boek bijgeschreven worden: "Een volmaakt gebroken hart" van Katie Singer. In de grote collectie romans van de naoorlogse Joodse generatie is dit een buitengewoon geslaagd nummer, vind ik. Ik heb het twee keer achter elkaar in één adem uitgelezen.

Het laatste werk van de Amerikaans-Joodse auteur en Nobelprijswinnaar Saul Bellow is een sleutelroman. "Ravelstein" is bedoeld als een ode aan Bellows vriend, de hoogleraar Alan Bloom. Deze roman roept klemmende vragen op.