Subthema 'auteurs'

Onlangs verscheen een nieuwe roman van de Hongaarse schrijver Sándor Márai (1900-1989) in Nederlandse vertaling: "De Opstandigen". Márai, die bijna in de vergetelheid was geraakt, is nu ook in Nederland algemeen bekend met romans als "Gloed" en "De erfenis van Eszter". Of de nieuwe vertaling zijn reputatie zal bevestigen, staat nog te bezien.

M. A. Mijnders-van Woerden (1921) legde in de loop van haar leven talrijke contacten op het zendingsveld. Ze was aanvankelijk betrokken bij de Mbuma Zending in Afrika, "in 1957 bij ons in huis opgericht", later bij de Bonisa Zending, die vooral in China actief is. Voor die laatste organisati e fungeert ze nog altijd als penningmeester, terwijl ze bovendien lezingen over het zendingswerk geeft. Behalve artikelen voor Daniël, de Gezinsgids en het blad van de Stichting Bonisa, schreef ze ook boeken over zending en zendingsgeschiedenis, waarvan "Bonisa" en "De vrouw met het Boek" de bekendste zijn.

Afgelopen voorjaar, op 19 maart, overleed de dichter C. O. Jellema, na een korte, ernstige ziekte. Slechts twee weken daarvoor was zijn laatste bundel verschenen. Jellema wist dat het zijn laatste zou zijn. Hij was, vanaf zijn debuut in 1961, een onmodieus dichter, beschroomd metafysisch, maar zonder angst voor grote woorden. Ook als mens boezemde hij, schuchter maar beslist, respect in.

Stel: iemand slaat "Weeribben", de nieuwe bundel van Koos Geerds, open en bladert hem eens door. Hij komt onder andere drie gedichtenreeksen tegen: zeven gedichten "Rouveen", vier "Gasthuis de Achterhoek" en zes "Corsica". Hij vraagt zich vluchtig af: is dit een bundel over verschillende landschappen? Want dat is toch wat Rouveen, de Achterhoek en Corsica gemeen hebben - dat het geografische aanduidingen zijn. Hij denkt vervolgens: aha, de titel! De bundel heet "Weerribben", dus inderdaad, deze gedichten gaan over landschappen, dorpen, streken, en eilanden.

Liefde - een oeroud thema, waarover de mensheid nooit raakt uitgepraat. Dat geldt ook voor de zeven auteurs die de verhalen leverden voor de bundel "Ik kan je niet vergeten". In elk van de elf verhalen speelt de liefde de hoofdrol. Toch is de bundel het belangwekkendst als een proeftuin voor nieuw christelijk proza.

De verhalenbundel "Liefdesmeer & andere verhalen" bevat bijna veertig verhalen van de Joods-Nederlandse schrijfster Chaja Polak. De meeste werden al eerder gepubliceerd, in haar debuut uit 1989 "Zomaar een vrijdagmiddag", in het een jaar later uitgegeven "De tijd van het zwijgen" en in verschillende tijdschriften. Vijf verhalen verschenen nooit eerder in druk.

Een beroemde dichtregel van Jan Jacob Slauerhoff is: "Alleen in mijn gedichten kan ik wonen." Nergens vond hij rust, behalve in zijn gedichten. Er wordt wel eens vergeten dat deze dichter ook prozaïst was, een schrijver van enkele romans en een flink aantal verhalen. Al zijn verhalen zijn nu opnieuw uitgegeven in één band, onder de titel "Alle verhalen".

Zuiver wit bestaat alleen in de hemel. De titel "Gebroken wit" is een dichterlijke vondst om de onvolkomenheid van het aardse leven uit te drukken. Yara, de hoofdpersoon in deze roman van Marianne Witvliet, ervaart de gebrokenheid van het bestaan in al haar scherpte. Maar ze vindt ook troost in het besef dat God zich over het kwetsbare en onvolmaakte ontfermt.

Mensje van Keulen is een grote naam op het gebied van het Nederlandse korte verhaal. Haar jongste verhalenbundel is allerwege juichend ontvangen, en als ik het boek lees begrijp ik dat ook. Het is indringend, aangrijpend, met groot vakmanschap geschreven. Maar als dit verhaal de werkelijkheid van het bestaan weergeeft, lijkt het leven alleen maar eindeloos leeg.

Als literatuurwetenschapper een roman schrijven over je specialisme is een riskante bezigheid. Dat het ook goed kan uitpakken bewijst de 27-jarige Matthew Pearl, die debuteert met een intrigerende roman over vijf geleerden die in het negentiende-eeuwse Boston werken aan de eerste integrale vertaling van Dantes "Komedie". Ze worden geconfronteerd met een serie macabere moorden die onmiskenbaar gepleegd zijn door iemand die Dantes werk kent.