Subthema 'auteurs'

De titel van Gerrit Kraas jongste verhalenbundel is de Twentse afscheidsgroet: "Goodgoan." De verhalen in het boek zijn uitgevoerd in twee talen: Twents en Nederlands.

Zes jaar oud is Margaret als haar moeder Ruth plotseling verdwijnt. Ze vertrekt met een oude vriendin naar New York, zonder afscheid te nemen. Enkele maanden later komt ze om het leven bij een verkeersongeval. Margaret en haar vader blijven met veel onbeantwoorde vragen achter in de pastorie van een Amerikaans dorpje. Ze proberen hun leven weer op te pakken, maar het wordt nooit meer zoals vroeger.

Ware klassiekers kenmerken zich door het feit dat je ze kunt blijven herlezen zonder verveeld te raken. Zo verging het mij met de twee oorlogsboeken en niet minder met "Kruistocht in spijkerbroek" van Thea Beckman.

Iran, Nederland en Zuid-Afrika: de combinatie ligt niet voor de hand. Een reis door Zuid-Afrika inspireerde Kader Abdolah tot een nieuwe roman. Het is een collage van teksten en een gedenkschrift voor zijn vroegere vrienden. Een ongewone constructie en uiterste eenvoud gaan erin samen. Abdolah legt een wellevende nieuwsgierigheid aan de dag.

"Gran Café Boulevard", zo heet de nieuwe roman van Tomas Lieske. Het is een roman met mooie passages, maar ook met grote stukken tekst waarin de schrijver alle oriëntatie kwijt lijkt te zijn. Het boek gaat over ontheemde mensen die nergens hun ontheemding te boven komen of een verhelderend inzicht vinden.

Er verschijnen heel wat boeken die het etiket "literair" meekrijgen. Er werden bijvoorbeeld zo'n 150 romans uit 2002 ingezonden voor de Librisprijs. Dat is een hard cijfer, dat aangeeft hoe breed dit marktsegment is. Toch is het aantal romans dat werkelijk de moeite waard is, vaak maar gering. Maar Joke van Leeuwens roman "Vrije vormen" hoort daar hoe dan ook bij. Het is haar eerste roman voor volwassenen, die meteen overtuigend is.

Inlevingsvermogen kenmerkt de gedichten van Joke Verweerd. Niet voor niets geeft uitgeverij Mozaïek twee bundels van haar opnieuw uit. "Achtergebleven" (voor mensen die moesten loslaten) en "Halverwege" (voor mensen tussen jong en oud) zijn voor het eerst voorzien van een mooi hard kaft en een aantal nieuwe illustraties. Op dezelfde manier worden ook twee nieuwe boeken uitgegeven.

Thera Coppens is auteur van historische boeken als "Antonius Mor, hofschilder van Karel V", "Dageraad van Oranje-Nassau" en "Voet op vrome bodem". Ze schreef tal van artikelen onder meer voor Museumtijdschrift Vitrine, NRC Handelsblad en Nouveau. "Ik heb altijd geschreven en ben puur schrijfster", zegt ze zelf. "Ik studeer al dertig jaar geschiedenis, kunstgeschiedenis, psychologie, gezondheid in de geschiedenis en tekenkunst. Als ik niet publiceer, schrijf ik toch, om te verwoorden. Ik had in de schilderkunst kunnen doorgaan. Het komt namelijk allemaal uit dezelfde bron, of je nu muziek maakt, schildert of beeldhouwt. Het is de creativiteit en de drang tot scheppen."

In 1824 wandelt in deze tijd van het jaar de rijkste erfdochter van Nederland onder een mooie zon bij 7 graden onder nul door Sint-Petersburg. De rivier de Neva voert kleine blokjes ijs met zich mee. Er heerst een ijzige en bleke kou en de dag is maar nauwelijks van de grond gekomen of het duister valt alweer in. Maar ze kan het mosgroene Winterpaleis nog onderscheiden. Plotselinge veranderingen in het weer komen in de tsarenstad vaak voor. "De ijsblokjes komen uit het Ladogameer. Er wordt beweerd dat de rivier zonder deze ijsblokjes nooit zou bevriezen", noteert ze in haar dagboek.

 

Opnieuw een debuut bij uitgeverij Kok, deze keer van Els Florijn. Zij is de winnares van de verhalenwedstrijd die vorig jaar georganiseerd werd door RD en Kok. Dit debuut is in ieder geval een prachtig vervolg hierop.