Subthema 'auteurs'

Hella Haasse, de 84-jarige éminence grise der Nederlandse letteren, kan het schrijven niet laten. Nadat twee jaar geleden haar roman "Fenrir" verscheen, is ze nu -tien jaar na de verschijning van haar laatste Indische roman, "Heren van de Thee"- opnieuw terug bij haar geboortegrond: Nederlands-Indië. "Sleuteloog" is een roman vol herinneringen van een oude dame aan haar jeugd in Indië.

Op de laatste bladzijde van de roman "Schuldig" verwijst uitgeverij Den Hertog lezers die het boek net uit hebben naar de VBOK, voor het geval ze behoefte hebben aan hulp of informatie. Ongebruikelijk, maar bij dit boek niet overbodig, want alleen al de gruwelijk gedetailleerde beschrijving van een abortus die erin voorkomt, zou heel goed oude wonden kunnen openrijten.

Diepgravend -maar het boek is dan ook bestemd voor de leeftijd van veertien jaar en ouder- is het debuut van de negentienjarige (!) Laura Broekhuysen "Zand erover". Het betreft ook hier een weekje vakantie op een eiland, maar nu gaat het erom iets uit te praten, een probleem op te lossen, waaronder de hoofdpersoon Meike (17 jaar) maar ook haar ouders en zussen gebukt gaan. "Daarom gaan ze naar Vlieland. Om alles te begrijpen."

Op de avond voor Kerst is veteraan Chipper Gaines hard op weg om zijn leven te vergooien. Tot drie keer toe krijgt hij echter een waarschuwing van onbekende personen. Gary E. Parker laat in het kerstverhaal "Het herderskruis" zien hoe sterk de macht van drank in een mensenleven kan zijn.

Een boek schrijven is knap werk. Maar ook moeilijk. Uit de roman "Tussen twee vuren", het debuut van de Amerikaanse auteur L. K. Malone, blijkt zowel het een als het ander. Het is knap dat je, als debuterend schrijver, een roman over zo'n moeilijk thema durft te schrijven. Maar het blijkt ook moeilijk om daarover een goed boek te schrijven.

Op 19 maart 1944, toen de Tweede Wereldoorlog in wezen al beslist was, bezetten de Duitse legers Hongarije. György Konrád, die wij nu als een begaafd schrijver kennen, was toen elf jaar oud. De bezetting van Hongarije was het begin van een zeer benard klein jaar voor het grote aantal Hongaren van Joodse afkomst.

"Ik heb geen geloof. Maar ik zal zolang mijn knieën het volhouden blijven bidden dat ik het krijg." Dit is geen uitspraak uit een bevindelijk gereformeerde levensbeschrijving, maar een opmerking die gemaakt wordt in een moderne roman. In Doeschka Meijsings nieuwe roman -de familiekroniek "100% chemie"- speelt het geloof in God een bescheiden rol.

Heeft God de schepping verlaten, nadat Hij inzag hoe moorddadig die had uitgepakt? Dat is de vraag van een verhaalfiguur in Bernlefs nieuwe boek: "Verbroken zwijgen". Het antwoord is niet goedkoop, ironisch of blasfemisch. Ik ben geen theoloog, luidt het antwoord, het universum valt buiten mijn rayon.

Nelleke Noordervliet moet bijna een vakantie hebben doorgebracht op een van de Nederlandse Antillen. Dat blijkt tenminste uit haar nieuwste roman "Pelican Bay". Zij laat het verhaal zich afspelen op een Caraïbisch eiland.

Was "Vera" een roman over een moderne Eline Vere in de hofstad, nu schrijft Jan Siebelink een op historische feiten gebaseerd verrassend en sterk verhaal over een van de landvoogdessen der Nederlanden. Margaretha van Parma en Piacenza (1522-1586), de vrouw die acht jaar (1559-1567) over de Lage Landen de scepter zwaaide, in een tijd van turbulentie en verwarring. "Allons, madame, wat nu, u bent toch niet bang voor deze bedelaars?"