"Ik, jonge vrouw van 24 jaar, vraag me iets af. Zie je mij? Zie je mij, als ik alleen door de gang loop, als er niemand naast me wil zitten, als niemand iets samen met mij wil doen? Voel je mij? Voel je mijn pijn, als ik wordt uitgescholden, als ik ’s ochtends naar school fiets, in de wetenschap dat niemand mij wil? Voel je mijn hart breken, als degenen van wie je dacht dat ze je vrienden waren, je in de steek laten? Voel je de angst, als een leraar of lerares, iemand van wie je verwacht had steun te krijgen, wegkijkt of net zo hard meelacht?
Niemand ziet mij, als ik ’s avonds in bed lig, en tranen probeer te laten gaan. En niemand voelt het trekken van de handen van de dood, om er nooit meer te hoeven zijn. Deze wonden helen niet met de tijd. Zelfs nu ik dit schrijf, zijn de pijn en het verdriet nog even hevig als toen. Maar wat er is veranderd, is dat ik nu kan en mag huilen, voelen en delen. Jezus nam mijn juk en mijn last en leerde mij om te vergeven. Het neemt de pijn niet weg, maar wel de angel. Nu kan ik in vrijheid leven, zonder de donkere last van het verleden.
Ik hoop en bid dat als je dit leest, het iets in je losmaakt. Misschien kijk je ernaar van een afstand. Maar wat verbindt, is dat je er allemaal iets aan kunt doen. Stop met pesten. Verzwijg het niet en vecht voor jezelf. Neem het op voor een ander. Besef dat wat jij nu wel of juist niet doet, gevolgen heeft voor het leven van jezelf en dat van de ander."
Naam en adres bij de redactie bekend.
Wil jij het beste van Puntuit voortaan automatisch op je smartphone ontvangen? Vanaf nu kan dat door je aan te melden bij de redactie via WhatsApp. Puntuit voegt je dan toe aan een lijst, waarna je per dag maximaal één artikel –eentje die je gelezen moet hebben– krijgt toegestuurd.
