De verkering werd een feit en een klusrelatie bleef het. „We gingen op werkvakantie naar Roemenië, klusten aan de stacaravan waarin we nu wonen, en verhuizen komende mei naar ons nieuwbouwhuis, hier in Ooltgensplaat. Dus we blijven nog even doorgaan.”
Op 28 oktober 2016 gaven Adrie en Michelle elkaar het ja-woord. Die dag begon niet helemaal zoals gepland, want Michelle had haar wekker een halfuur te laat gezet. „Toen de kapper appte dat ze er was, lag ik nog in bed! Uiteindelijk was ze nog met mijn haar bezig, toen Adrie kwam.”
Even later is alle stress vergeten. „We vonden elkaar echt prachtig. Drie uur lang hadden we gepland om foto’s te maken. Daar hebben we nooit spijt van gehad. Het was heel relaxt en we konden op twee locaties foto’s maken. Als we aan onze trouwdag terugdenken, komt dit moment als eerste boven.”
Vijf bruidskinderen maakten de trouwdag compleet. „De bruidsjonker had hetzelfde pak als Adrie aan, voor de meisjes was er een echte sluier. Op het gemeentehuis liepen ze voor ons uit en hielden de twee oudste meisjes een slinger tussen zich in: ‘Hier komt de bruid’. Dat zag er zo mooi uit.”
De kerkdienst was bijzonder voor het bruidspaar. „Je bent alleen zo moe van alle indrukken, dat je niet alles meekrijgt. Maar gelukkig kunnen we de dienst terugluisteren”, vertelt Michelle. Adrie vult aan: „Dominee C. van Ruitenburg gaf ons als trouwtekst Exodus 14:14 mee: ‘De HEERE zal voor ulieden strijden, en gij zult stil zijn.’ ’s Avonds kregen we de tekst in hout gegraveerd van mijn ouders. Dat vond ik een van de mooiste momenten van de dag.”
Het gewone leven is terug. Adrie en Michelle zijn weer hard aan de klus. En eigenlijk is getrouwd zijn net zo leuk als het trouwen zelf, lacht het bruidspaar.
Ook geïnterviewd worden? Stuur een foto en de tekst van jullie trouwkaart naar redactie@terdege.nl.
