Op het tafeltje in de studeerkamer van de predikant van de gereformeerde gemeente in Ede liggen vier krantenpagina’s. Rode hartjes sieren de artikelen over verre liefdes uit Uganda, Israël, de Filipijnen en India. Ds. Brugge is ervan geschrokken. „Ik wist werkelijk niet dat jongeren uit onze kring zo gemakkelijk afstand kunnen nemen van Bijbelse waarheden die hun van jongs af aan zijn bijgebracht. Dat schokt me.”

Is het allemaal negatief wat u las?

„Het persoonlijke in de verhalen trok me aan. Je leest wat deze jongeren bezighoudt. Dat is mooi. Hetzelfde geldt voor de hunkering naar een levensgezel, een partner. En niet in de laatste plaats ben ik blij dat Gods Naam en Zijn Woord genoemd worden. De jongeren hadden er ook langsheen kunnen praten. Maar...”

Maar?

Ds. Brugge denkt even na. In de stilte die valt, meldt de pc een binnengekomen mail. Dan gaat de vinger van de predikant omhoog. „Ik wil de zaken benoemen, maar niet persoonlijk worden. Dat maakt het lastig. Laat ik het zo zeggen: de Naam van God gebruiken is mooi, maar het moet wel in de juiste volgorde. Ik krijg het gevoel dat sommige jongeren op hun gevoel beslissingen nemen, zonder vooraf te vragen: „Heere, leer mij naar Uw wil te handelen.” Dat is de omgekeerde ethiek: ik eerst, dan God.”

Is het niet normaal voor jongeren om ergens helemaal voor te gaan?

„Natuurlijk zijn jongeren impulsief. Dat was ik ook toen ik twintig was. Toch is er een diepere oorzaak. Jongeren vinden het niet meer vanzelfsprekend om in de voetsporen van hun ouders te gaan. Ze nemen het gevoel en de sfeer als norm. Kijk, als een meisje een jongen in het buitenland ontmoet, kan er een klik zijn. Maar wat ik mis, is de weging van zo’n ontmoeting. Wat betekent het om trouw te zijn? Het gaat niet in de eerste plaats om trouw aan zo’n jongen of meisje, maar allereerst aan je wortels. Want dat is je identiteit, je ik.”

Dat zijn diepe gedachten.

„Jazeker. Ik vraag me werkelijk af of je jezelf kent als je zo gemakkelijk een relatie kunt aangaan met een persoon die geen christen is. Wie zijn wortels doorsnijdt, verliest zijn eigen ik. Het klinkt hard, maar een eventueel huwelijk met een niet-christen loopt stuk. Dat kan niet goed gaan, omdat je daarmee je identiteit verloochent.”

U raadt een buitenlandse relatie met een niet-christen dus af?

„Dat lijkt me helder. Het is Gods gewone weg niet. Je moet je eerlijk afvragen: hoe is mijn relatie met een jongen of meisje uit een andere cultuur tot stand gekomen? In veel gevallen wordt het eerste contact gelegd via internet. Dat vind ik principieel onjuist. Natuurlijk kan het zo zijn dat iemand op een eerlijke manier een jongen of een meisje uit het buitenland tegenkomt. Dan is de minimale eis dat hij of zij een –liefst protestantse– christen is.”

Dan is een goed huwelijk wel mogelijk?

„Ja, daar heb ik genoeg voorbeelden van gezien. Maar tegelijk weet ik dat het moeilijk blijft. In een huwelijk met twee culturen is het brengen van offers nog belangrijker dan in een ‘gewone’ Nederlandse relatie. Onderschat dat niet. Er wordt meestal meer pijn geleden dan anders.”

Peinzend staart ds. Brugge naar de vier krantenpagina’s op het tafeltje. De koffie is op, het gesprek bijna ten einde. Toch wil de predikant nog iets kwijt. „Het gevoel bekruipt me dat deze jongeren elkaar koste wat het kost vasthouden. Wat er ook tegen opkomt. Zelfs als de Heere deuren sluit. Zelfs als onopgeefbare zaken opgegeven worden. Wat onopgeefbaar is? Lees Handelingen 4:12. „En de zaligheid is in geen Ander, want er is ook onder den hemel geen andere Naam, Die onder de mensen gegeven is, door Welken wij moeten zalig worden.”

Dit is de laatste aflevering in een zomerserie artikelen over verre liefdes. Bekijk hier het dossier met de interviews met de jongeren.

Tips voor jongeren met een 'verre' relatie

Heb je een relatie met een christen in het buitenland? Ds. Brugge geeft een aantal tips.

  • Synchroniseer belangrijke termen als zonde, genade en geloof. Bedoel je hetzelfde als je het daarover hebt?
  • Bid met elkaar, maar vooral ook persoonlijk. Vraag of de weg die je gaat geen doodlopende is.
  • Vraag jezelf af of je weet wie je bent.
  • Werk eraan dat je elkaar echt kent, maar ook elkaars familie.
  • Wees eerlijk tegen jezelf en voor God. Als Hij deuren sluit, ga dan niet door.