Zo hecht als hun vriendschap nu is, is ze niet altijd geweest, vertellen de meiden uit Barneveld. Ze kijken elkaar aan. „Waar zullen we eens beginnen? We kunnen de hele middag praten als het moet”, lacht Bertine. Bij het begin maar, besluiten de vriendinnen. „Op de basisschool waren we elk vrij moment samen”, steekt Ge­ralda van wal. De twee woonden vlak bij elkaar, noemden elkaars ouders oom en tante en brachten middag aan middag door op de speelzolder bij Geralda thuis.

„Die hebben we trouwens tot van alles verbouwd”, valt Bertine haar vriendin in de rede. „Klaslokaal, restaurant, ijswinkel. Maar het liefst speelden we buiten.” Ze veert op en kijkt Geralda lachend aan. „Weet je nog van dat blauwe karretje?” „Tuurlijk. Daar zetten we een tentje op. Zo’n tipi. Om de beurt gingen we in de tent en raceten we over straat. Dat ging weleens mis”, vertelt Ge­ralda. „We hebben heel wat paaltjes geraakt.”

ln groep 6 bleef Bertine zitten en rond dezelfde tijd verhuisde ze naar een andere wijk in Barneveld. De woensdagmiddag hielden ze vrij om samen te spelen, maar toen Geralda naar de middelbare school ging, verloren ze elkaar uit het oog. Op het Hoornbeeck College liepen ze elkaar weer tegen het lijf. Bertine: „Elke pauze zaten we bij elkaar, we spraken weer avonden af.” Echt onafscheidelijk werden de vriendinnen naar eigen zeggen anderhalf jaar geleden, na een nachtje in de gevangenis. Voor het goede doel: Stichting Ontmoeting. „Toen beseften we dat onze vriendschap nooit weg is geweest, dat maakt onze band zo speciaal”, zegt Geralda.

Impulsief

Wat hun vriendschap kenmerkt? „Zo veel”, zeggen ze precies tegelijk. Uren en uren kunnen ze samen kletsen en lachen. „Op een keer waren we wat drinken in de stad. Gaan we dit vertellen?” vraagt Geralda lachend aan Bertine. „Waarom niet”, knikt die. „Oké. We hadden hapjes besteld, maar bleken die allebei niet lekker te vinden. Alles laten staan vonden we raar, dus hebben we de hapjes in onze jaszak gestopt”, vertelt Geralda.

De meiden bedenken telkens iets nieuws. Twee weken geleden appte Geralda ’s middags naar Bertine: „Zullen we gaan wokken vanavond?” „Goed idee”, appte die terug en twee uur later zaten ze samen in een wok­restaurant. „En laatst zaten we koffie te drinken bij de HEMA toen we bedachten dat het leuk zou zijn om samen een fotoshoot te doen”, vertelt Geralda. Bertine keek op vakantieveilingen.nl en vond een fotoshoot. De teller liep nog 30 seconden, Bertine bood en de shoot was van hen. „In 30 seconden. Zo doe je dat”, lacht ze. „We zijn wel impulsief, maar dat is juist leuk”, vindt Geralda. Hun laatste actie? Op naailes bij Bertines oma.

Bidden

Naast lachen en kletsen hebben de meiden ook serieuze gesprekken. Over alles. Hun relaties, hun geloof. Allebei hebben ze ruim twee jaar een vriend. „Van Geralda heb ik geleerd om écht met mijn vriend te praten. Over alles wat me bezighoudt”, vertelt Bertine openhartig. Geralda: „We wisselen ook tips uit, want mannen zijn soms flink ingewikkeld.”

Ook over het geloof hebben ze lange, diepgaande gesprekken. Ge­ralda en haar vriend gaan belijdenis doen, Bertine is daar nog niet aan toe. „Ik had een periode in mijn leven dat ik boos was op God en mijn best moest doen om Hem niet de schuld te geven van wat er toen in mijn leven speelde.” Over wat er precies in die periode gebeurde, kan Bertine niet praten. Dat ligt te gevoelig. „Wel wil ik zeggen dat Geralda er altijd voor me was. Zij vertelde me dat ik álles tegen God mocht zeggen. En ze bad voor me.” Geralda vult aan: „Door te praten over het geloof, leer je van elkaar. Bertine is een doorzetter, daar heb ik bewondering voor. Zij bidt ook voor mij.”

Welke eigenschappen ze in elkaar waarderen? „Geralda is open en eerlijk”, vertelt Bertine. „Ze is direct, je weet wat je aan haar hebt. En ze kan goed luisteren, ik durf haar alles te vertellen.” Geralda: „Bertine is lief en af en toe enorm melig. Iedereen noemt ze ”schat” en ze blijft positief, ook als het tegenzit.”

Rollatorrace

Hoe het komt dat de twee zo goed met elkaar kunnen praten? „We schamen ons niet voor elkaar en vertrouwen elkaar voor honderd procent. En we laten elkaar niet zitten als een van ons door een moeilijke tijd gaat. Ik weet alles van Bertine en zij van mij. We zijn open en eerlijk. Dat bij elkaar is de basis van een goede vriendschap”, meent Geralda.

Bertine vult aan: „Die vriendschap blijft altijd, dat voelen we gewoon.” Gekscherend voegt ze eraan toe: „We moeten wel vriendinnen blijven, want we hebben een afspraak.” Geralda, die meteen weet wat haar vriendin bedoelt, schiet in de lach. „Als we later in een bejaardentehuis zitten, gaan we een rollatorrace doen.”

Deel 1 in een serie over unieke vriendschap. Bertine en Geralda kennen elkaar vanaf de box.