De eindexamenkandidate kan niet op school examen doen, vanwege haar hoofdpijn. Daarom nemen docenten de toets der toetsen af bij haar thuis. Tijdens het examen mag Lisanne rusten. Want soms moet ze gewoon even liggen en niets doen. De docenten blijven. Totdat het examen af is.
De speciale behandeling krijgt Lisanne niet zomaar. „Sinds vijf jaar heb ik constant hoofdpijn. 24 uur per dag, 7 dagen per week heb ik het gevoel dat er een mes door mijn hoofd wordt gestoken en er met een hamer op mijn hoofd wordt geslagen.”
Valpartijen
Tijdens een potje voetbal op school is de hoofdpijn van Lisanne begonnen. Volgens haar klasgenoten viel ze, terwijl ze stilstond, plotseling achterover. Later viel ze van haar fiets toen ze van de dependance van het Gomarus in Gorinchem naar de hoofdlocatie fietste.
Medescholieren vertelden dat een appende scooterbestuurder de oorzaak was van het ongeluk. Lisanne belandde met haar hoofd op een stoeprand. Weer later werd ze tijdens een vakantie ondersteboven gelopen.
Meestal heb ik geen energie meer om boodschappen te doen
Na iedere valpartij verergerde de situatie. Sinds twee jaar blijft Lisanne in en om het huis. „’s Morgens probeer ik wat voor school te doen. Daar heb ik mijn doel van gemaakt, want dat is het enige wat ik nog kan.” ’s Middags rust Lisanne. ’s Avonds zit ze op de bank. „Soms ga ik na schooltijd nog mee boodschappen doen, maar meestal heb ik daarvoor niet de energie.”
De oorzaak van de hoofdpijn blijft een raadsel. „We hebben alle ziekenhuizen afgelopen, en zelfs artsen in Amerika geraadpleegd”, vertelt haar moeder. „Lisanne zou op vwo-niveau kunnen presteren als ze naar school zou kunnen. Maar thuis bleek, zonder uitleg, ook havo te lastig.”
Ik heb Iemand om op terug te vallen
Bloemen
Daarom doet Lisanne nu op vmbo-niveau examen. Eerder deed ze wiskunde en geschiedenis, woensdag maakte ze haar economie-examen. Volgend jaar hoopt ze Nederlands, Engels en biologie te doen. En zo haar vmbo-diploma te halen. Als Lisanne volgend jaar haar examen haalt, is haar schooltraject afgelopen, weet ze. „We hebben thuis een bedrijf en ik zou in een gedeelte daarvan een boekhandel kunnen beginnen. Ik lees al jaren, dus van boeken weet ik wel wat.”
De neurologen hebben hoop op herstel laten varen. Lisanne niet. „Ik blijf hoop houden dat ik herstel. En uit het geloof kan ik kracht putten. Ik heb Iemand om op terug te vallen. Ik sta er niet alleen voor. En als ik buiten ben, kan ik genieten van de kleine dingen. De bloemen bloeien nu volop. En van een goed cijfer voor mijn examens zou ik ook kunnen genieten.”
