Ook in de supermarkt worden de nodige coronamaatregelen getroffen. Zo geef ik tegenwoordig licht in het donker met mijn nieuwe groene hesje. Daarnaast wordt er constant schoongemaakt, van vloer tot deur. Alle supermarkt-medewerkers zijn straks schoonmaakexperts. Kan ik die kwaliteit toevoegen aan mijn cv?
Mijn baas verwacht me vanwege het virus een uurtje eerder op het werk. Zo kunnen een stuk af acht bejaarden in alle rust boodschappen doen. Alle broodjes moeten wegens hygiëneregels verpakt worden. Zo sta ik s’ ochtends vroeg twee uur lang alleen maar zakjes met broodjes te knopen. Elke avond kijk ik even op marktplaats op zoek naar een robot die deze taak van me over kan nemen. Helaas heb ik er nog steeds geen gevonden.
De kantine is er door de maatregelen helaas op achteruit gegaan. Zo staan er nu groepjes met tafels en stoelen. Maximaal twee medewerkers per tafel zorgt voor psychologische gesprekken, maar bevordert de groepsvorming niet.
In de winkel mag niet zomaar elke klant naar binnen stappen. Slechts een persoon per huishouden, en maar een beperkt aantal. Dat geeft de nodige consternatie. Regelmatig wordt de filiaalmanager gebeld om toch even naar voren te snellen omdat sommige klanten de spelregels nog niet begrijpen of het spel op hun manier willen spelen. Dan heb ik het nog niet over de ongeduldige klanten bij de kassa, die niet tegen een vertraging kunnen bij de kassa. De politie rukt uit van supermarkt naar supermarkt voor wanhopig bellende caissières. Niet om winkeldiefstal, maar vanwege agressie richting caissières. Het lijkt tegenwoordig oorlog in de supermarkt.
Ook als medewerkers, proberen we anderhalve meter afstand te houden van elkaar, alhoewel dat in het magazijn knap lastig is. Want daar is het, nog steeds, een groot parcours vol botsingen met karretjes en collega’s.
