„Wat Hij doet is goed”
Jo-Ann de Kruijf (20) uit Hendrik-Ido-Ambacht werkt als verzorgende-IG in verpleeghuis Salem in Ridderkerk. Extra vrije tijd heeft ze niet in de coronacrisis. „Er is volop werk te doen. En daarnaast heb ik mijn studie nog. Ik volg namelijk de bbl-opleiding verzorgende-IG.”
Tijdens werkdagen houdt Jo-Ann twee keer stille tijd: als ze wakker wordt en voor het slapengaan. Naast Bijbellezen en bidden leest ze ’s ochtends het dagboek ”De vreugde van mijn hart”. „Daar staan stukjes in van vrouwen als Ruth Bryan, Mary Winslow en Susannah Spurgeon. Die leefden zo dicht bij de Heere. Hun stukjes raken me elke keer.”
’s Avonds gebruikt de geboren Betuwse ”Woorden voor elke dag”, van Spurgeon. „Daar staan korte, kernachtige stukjes in. Verder lees ik voor het slapen één of meerdere hoofdstukken uit de Bijbel. Ik ben momenteel bezig in Jesaja. Elke keer onderzoek ik een hoofdstuk aan de hand van een Bijbelverklaring, van Matthew Henry of Calvijn.”
Tijdens vrije dagen leest Jo-Ann verspreid over de dag uit een boek van een oudvader, of uit de Bijbel. Daarnaast maakt ze ook gedichten aan de hand van een Bijbelgedeelte. „Het laatste gedicht dat ik maakte, is ”Lente in coronatijd”, naar aanleiding van Hooglied 2. Dat dichten zie ik ook als stille tijd. Je bent dan heel intensief met een gedeelte uit Gods Woord bezig.”
De coronacrisis heeft weinig invloed op de lengte van Jo-Anns stille tijd. „Door mijn werk kan dat niet. Maar het is sowieso geen goed teken als je je nu voorneemt om meer stille tijd te houden. Dan had je dat eigenlijk eerder moeten doen.”
Door de coronacrisis denkt de oudgergemmer veel na over twee Bijbelgedeelten: Jesaja 55 en Job 5. „Bijvoorbeeld de woorden ”Mijn gedachten zijn niet ulieder gedachten” zijn nu heel toepasselijk. Je ziet in deze tijd extra duidelijk dat God werkt. De coronacrisis roept je op tot bekering, maar je mag ook verwonderd zijn over Gods daden. Wat Hij doet is goed, ook al denken wij dat het misgaat.”
Ongemerkt vijf keer stille tijd
Sinds de uitbraak van het coronavirus heeft Deborah Hoek (22) uit Katwijk zeeën van tijd over. „Vorige week betrapte ik me erop dat ik ineens veel meer bezig ben met de Bijbel.”
Normaal gesproken bidt Deborah iedere avond en leest ze een stukje uit de Bijbel, aan de hand van een dagboek of een leesplan. „Ik ben nogal chaotisch, dus ik gebruik vijf dagboekjes door elkaar. Ik lees onder andere in ”Gods weg met mensen”, met stukjes van allerlei predikanten van de Gereformeerde Bond binnen de PKN.”
Elke ochtend begint Deborah met gebed. „En als ik eraan toekom, lees ik ook een stukje uit de Bijbel. Maar op werkdagen is dat lastig, omdat ik vroeg moet beginnen en het drie kwartier fietsen is naar mijn werk. Dan ben ik vaak nog te slaperig om me te kunnen focussen op het Bijbelgedeelte.”
Vroeg opstaan hoeft de Katwijkse momenteel niet meer. De kinderopvang waar ze werkt, moest een paar weken geleden dicht vanwege de coronacrisis. Dus nu zit de pedagogisch medewerker thuis. „Ik heb ineens veel vrije tijd. Het was helemaal niet mijn bedoeling om die goed te besteden door meer in de Bijbel te gaan lezen, hoor. Dat ging vanzelf.”
De afgelopen weken kreeg Deborah steeds meer leesplannen en meditaties toegestuurd. Ze volgt bijvoorbeeld een dagelijkse meditatie die de hervormde predikanten uit Katwijk bij toerbeurt via YouTube verzorgen. „En ik volg het leesplan ”Kom en zie”, van de onlinecommunity Zij lacht. Alles bij elkaar houd ik nu vijf keer per dag een halfuurtje stille tijd. Vorige week betrapte ik me daar ineens op.”
Aan Psalm 116 heeft Deborah veel steun in de huidige crisis. „Ook omdat we nu in de lijdenstijd zitten. De wetenschap dat Jezus deze psalm heeft gezongen tijdens het laatste avondmaal, vlak voor Hij vreselijk moest lijden, geeft de tekst een extra dimensie. Door Zijn lijden kunnen wij uit onze grootste benauwdheden verlost worden.”
„Gij zult het na dezen verstaan”
„Wat Ik nu doe, weet gij nu niet, maar gij zult het na dezen verstaan.” Aan deze woorden van de Heere Jezus houdt Marieke Buijs (22) uit Hendrik-Ido-Ambacht zich in de huidige coronacrisis vast. „Alle waaromvragen die ik heb, hoeven niet op dit moment beantwoord te worden. Die wetenschap geeft rust.”
Marieke woont onder begeleiding. Momenteel gaat het weer „redelijk” met haar. Twee jaar geleden was dat anders. Door omstandigheden moest ze stoppen met haar werk. De afgelopen maanden was ze langzaam aan het re-integreren. „Door de coronacrisis ligt dat nu stil.”
Iedere dag gaat de inwoner van Hendrik-Ido-Ambacht direct na het avondeten naar haar kamer voor stille tijd. „Tot een jaar geleden hield ik die vlak voor het slapengaan. Maar meestal was ik dan zo afgedraaid dat er weinig van terechtkwam. Een vriendin tipte me vorig jaar om het op een moment van de dag te doen waarop ik nog meer energie heb. Dat was een goed advies. Nu kan ik me veel beter focussen.”
Mariekes stille tijd bestaat uit een Bijbelstudie en gebed. Iedere dag pluist ze met behulp van de Bijbelverklaring van Matthew Henry een paar verzen uit. „Meestal het gedeelte dat bij de maaltijdsluiting is gelezen. Of het hoofdstuk waar de tekst van de dag in staat. Dat is een willekeurig vers dat ik iedere dag via een Bijbelapp toegestuurd krijg. Ik heb ook wel een dagboek, maar dat heb ik al vier keer uitgelezen. Eigenlijk zou ik een nieuw moeten aanschaffen.”
De coronacrisis probeert Marieke langs zich heen te laten gaan. „Ik weet dat het mijn psychische gesteldheid te veel zou beïnvloeden als ik mijn hoofd toelaat om er veel over te denken. Bewoners hier stellen in de groep weleens waaromvragen. Waarom God dit toelaat, bijvoorbeeld. Ik probeer me daarvan af te sluiten. God staat erboven. Ook in het omgaan met mijn persoonlijke problemen is dat een troostvolle gedachte.”
