Vorig jaar meldde jij je aan als examenvlogger. Waarom?

„De redactie van Puntuit had een oproep geplaatst: of er jongeren waren die wilden vloggen over hun examenperiode. Mijn klasgenoten wezen me erop en hebben erop aangedrongen dat ik me zou opgeven. Dat vonden ze iets voor mij, omdat ik met excursies ook altijd degene was die alles met een camera vastlegde. Aldus geschiedde.

Daarnaast vond ik het leuk om de vlogs als een soort digitaal herinneringsboek aan de examenperiode te hebben.”

Wat vond je de leukste vlog om te maken?

„Lastige keuze. De opname van de video waarin ik op bezoek ging bij dominee Visscher uit Amersfoort was heel bijzonder. Erg mooi om een stukje van zijn dagelijks leven van dichtbij te mogen zien. Maar de actie van een paar weken geleden, waarbij we zongen voor eenzame en oude mensen, was ook heel speciaal en waardevol.”

Afgelopen november startte de vierwekelijkse serie ”Op pad met” waarbij je met een meer of minder bekende gast een dagje meeloopt. Vanaf moment één was dat een succes. Had je dat verwacht?

„De eerste video was met Willemijn in Urk. Mijn zus kende haar van de pabo, en het leek me leuk om eens te kijken hoe het nu met Willemijn is. Het voordeel is dat zij naamsbekendheid heeft in de reformatorische wereld. Daar lift je op mee, dus ik had wel verwacht dat de video goed bekeken zou worden, maar tienduizenden views: dat had ik niet zien aankomen. Het was ook de eerste video waar ik heel veel reacties op kreeg.”

Wat is de leukste reactie op je vlogs?

„Dat zijn de berichtjes van jongeren die vertellen dat ze een lastige periode doormaken en mijn vlog het lichtpuntje in de week vinden.”

Veel vaste kijkers zullen het idee hebben dat ze jou kennen. Wat weten zij nog niet van jou?

„In de video’s zie je mij altijd vrolijk. Als je de camera aanzet, ga je natuurlijk niet heel droevig lopen doen. Dus misschien is het beeld ontstaan dat ik altijd opgewekt ben. Dat is gelukkig meestal zo, maar ik heb ook wel mijn mindere momenten.

Wat mensen ook niet van me weten, is dat ik van vliegtuigen houd. Stiekem ben ik echt fan.”

Dus jij staat langs de Polderbaan Airbussen en Boeings te spotten?

„Nou, het liefst stap ik zelf in het vliegtuig, maar ik sta ook weleens bij Schiphol te kijken, ja. Momenteel staan alle toestellen aan de grond, maar zodra ik er weer heen ga, zal ik dat eens vloggen.”

Laatst vroeg een kijker: Wat onderscheidt Caroline van niet-christelijke vloggers?

„Wat niet, zou ik zeggen. Het is de hele uitstraling, het soort vragen dat ik aan gasten stel, mijn taalgebruik, enzovoorts. Maar ik ben het met die kritische kijker eens: mijn christen-zijn zou soms een grotere rol mogen spelen in de video’s. Maar hoe? Dat vind ik lastig. Ik ga bijvoorbeeld niet mijn stille tijd filmen, dat vind ik te persoonlijk, te intiem.”

Reformatorische christenen hebben altijd afwijzend gestaan tegenover televisie. Wat jij nu maakt, is dat niet een soort refotelevisie?

„We zitten met de situatie zoals die nu is. Namelijk dat we massaal gebruikmaken van internet, media en video’s. Terwijl er op het web veel video’s staan die niet echt kijkenswaardig zijn. Je kunt dan bij de pakken gaan neerzitten, maar daar ben ik niet van. Volgens mij kun je beter een positief tegengeluid laten horen. Door verantwoorde video’s te maken die regelmatig een hoopvolle boodschap hebben. Of er veel jongeren zijn die daardoor niet meer naar onverantwoorde video’s kijken, weet ik niet. Maar ik bied ze in ieder geval de keuze om iets positiefs te bekijken.”

Een verantwoord alternatief bieden – dat is dus het hogere doel dat je met de vlogs voor ogen hebt?

„Kijk, ik ben er een beetje ingerold, dus ik had niet vanaf moment één een duidelijk doel voor ogen. Ik ben video’s gaan maken omdat ik het leuk vind. Ik hoef echt geen refoster te worden. Natuurlijk heb je een behoorlijk aantal kijkers nodig om bestaansrecht te hebben. Ook vanuit economisch oogpunt. Maar bekendheid is geen doel. Een christelijk alternatief bieden wel. En ik probeer de video’s ook een beetje journalistiek en educatief te maken. Bijvoorbeeld door op bezoek te gaan bij iemand van wie je iets kunt leren. Om die reden liep ik een dagje mee met boswachter Erik de Jonge. Zijn beroep vind ik interessant, dus dan stel ik automatisch veel vragen. En dan steken kijkers er ook wat van op. Daar doe ik het voor.”