Vraag je Daan iets op papier te zetten, dan is hij amper bij te houden. Zijn pennetje vliegt over de tekentablet. Binnen tien tellen verrijst er uit het niets een stripfiguur op het scherm.
Op het consultatiebureau hadden ze het goed mis. Want tekenen kan Daan. Als ventje van een jaar of vier kreeg hij potloden en papier in handen gedrukt. Hij begon te tekenen en is er niet meer mee gestopt. „Ik ontwikkelde al snel een obsessie voor hoogspanningsmasten. Die schetste ik legio. Na een tijdje ontdekte ik het perspectief, al wist ik niet wat het was. Zo verdwenen de masten, huisjes en autootjes allemaal in de verte.”
Om zijn tekentalent verder te stimuleren, kreeg hij sinds zijn tiende een paar jaar tekenlessen. In die periode raakte hij verslingerd aan strips.
Als 16-jarige won hij de tekenwedstrijd van Puntuit en nu, jaren later en honderden strips verder, neemt hij afscheid.
Welke strips vond je zelf het meest geslaagd?
„Het exemplaar over een bedelaar die een pinautomaat tevoorschijn tovert. Het leukste vond ik nog: een paar jaar later stuurde mijn vader een nieuwsbericht door waaruit bleek dat het realiteit was geworden.”
Met een paar pennenstreken ‘verstrip’ je echte personen, zoals diverse redacteuren van Puntuit. Hoe doe je dat?
„Ik kijk met tekenaarsogen naar mijn omgeving en naar personen. Mijn hersenen analyseren heel snel de belangrijkste karakteristieken van een gezicht. En dan is het gewoon veel oefenen. De details verdwijnen en de basisvorm komt naar voren door bepaalde trekken te accentueren.
Als ik op straat loop, neem ik mensen die ik tegenkom scherp in mij op. Vaak zie ik in één oogopslag een karaktertje voor een strip voor me. Dat kan dan door bijvoorbeeld de haardos van iemand wat prominenter in beeld te brengen.”
Kreeg je weleens een reactie op de geplaatste strips?
„Zeker. Van familie of kennissen ontving ik regelmatig een reactie als ze een strip leuk vonden. Negatieve reacties kreeg ik heel soms. Zo viel een strip over de Mayakalender bij lezers van het RD niet in goede aarde. Het leerde mij om voorzichtig te zijn. Je moet als christelijke striptekenaar met gevoeligheden omgaan. Ik probeerde binnen die grenzen creatief te zijn.”
Vond je dat beklemmend?
„Soms wel. Ik ging heel erg aan de veilige kant zitten, terwijl ik soms ook zin had om stevig kritisch te zijn. Bijvoorbeeld op Donald Trump. Ik heb niets tegen zijn partij (de behoudende Republikeinen, MK), maar de Amerikaanse president is geen goede vertegenwoordiger van de Republikeinse standpunten. Ik had sowieso te doen met de Amerikanen: ze moesten kiezen tussen twee kwaden. Wat is er van de wereld geworden als zo iemand president wordt.”
Voor een striptekenaar is Trump een mooi slachtoffer.
„Zeker, en ik maak ook dankbaar gebruik van hem. Trump leent zich bijzonder goed voor een karikatuur. Want hij is het eigenlijk al. Ik hoefde hem alleen nog maar te tekenen. Hij heeft een sprekend gezicht voor een stripfiguur.”
Waar ligt jouw toekomst wat tekenen betreft?
„Minder bij de strips en meer bij de realistische stijl. In waarheidsgetrouw illustreren zit meer uitdaging. Dan kun je bijvoorbeeld gaan spelen met de lichtval. Ook vind ik het heerlijk om historisch onderzoek te doen en dat te verwerken in zulke realistische platen. Ik zou me daar meer op willen toeleggen.”
Hoe kijk je terug op de winst van de striptekenwedstrijd van Puntuit?
„Dat ik hem won, ervaar ik nu als heel bijzonder. Uiteindelijk is Puntuit voor mij de springplank geweest om meer met mijn tekentalent te doen. Zonder Puntuit had ik van mijn hobby nooit mijn beroep kunnen maken. Dankbaarheid overheerst dan ook. Ik zie het als leiding in mijn leven dat het zo gelopen is.”
Wat tekende Daan allemaal?
In 2011 won Daan van Oostenbrugge de striptekenwedstrijd van Puntuit. Sinds die tijd publiceerde hij alleen al voor Puntuit honderden strips. In de eerste paar afleveringen heette het figuur Mark, later volgde een lange serie met Menno in de hoofdrol. In 2017 tekende hij strips voor Puntuit over journalist Roeland op Instagram. Deze strips stoppen per 2018, vanwege het beperkte aantal volgers.
Daans talent werd in de loop der jaren breder ingezet. Zo ging hij al snel aan de slag voor Kits (het kindermagazine bij Terdege). Diverse van zijn strips uit het Kits Magazine verschenen later gebundeld in een boek. Zoals ”Kassie en zijn vrienden” van Johan Frinsel en enkele delen van ”De Rode Ruiters” van Johannes Visscher. Op dit moment broedt Daan op een nieuwe serie over de Tachtigjarige Oorlog.
Voor uitgeverij De Banier tekende Daan vele boekcovers en illustraties. Zoals voor de serie van Bas en Charlotte of als vervanger van Jaap Kramer, in de vernieuwde editie van ”De grote geschiedenis van een klein land”. Inmiddels vertoont de tekenaar ook zijn kunsten bij andere uitgeverijen.
Daan legt zich sinds kort ook toe op 3d-tekeningen en animaties. Zo maakte hij een animatie voor een promotievideo rond een dag van de Hersteld Hervormde Jongeren Organisatie (HHJO). Een voorbeeld van zijn nieuwste creatie –waarin vele uren werk zit– is hierboven te zien in de YouTubevideo.
Vijf tekentips van Daan én alle gepubliceerde strips.
