Hoe belangrijk is de kerk voor jullie?

Sheny: „Heel belangrijk! Ik vind het in de gemeente enorm bemoedigend dat je er niet alleen voor staat. Ik leer er over God en over het geloof in Hem. Het is voor mij de plek waar ik de wereld en de armoede even kan vergeten, een plek waar ik echt weer kan opladen.”

Henrita: „Ik vind het ook heel belangrijk om naar de kerk te gaan. Ik denk dat de kerk dé plek is waar God tot je spreekt. Wel mis ik regelmatig een kerkdienst, doordat ik vaak op zondag mijn werk in de zorg heb.”

Welke activiteiten zijn er voor jongeren in jouw kerk?

Sheny: „Op zaterdag is er de jeugdgroep. We zingen veel, doen spelletjes en praten over het geloof en hoe we dit vormgeven in ons dagelijks leven. Echt heel fijn! Verder is er catechisatie. Iedereen bereidt de bijeenkomst goed voor door de stof door te lezen. Dat is vaak een gedeelte uit de Bijbel met een uitleg. Soms hebben we daarna nog een quiz, of een discussie over de praktische kant van geloven.”

Henrita: „Ik ga naar catechisatie, daar bespreken we dit jaar met elkaar het boek ”De viervoudige staat” van Thomas Boston. We lezen elke week een aantal bladzijden uit het boek en bespreken dit met elkaar. Verder zijn er sinds kort bijeenkomsten van de Maranatha 18+. Dit is een gesprekskring van allemaal jongvolwassenen waarin we Bijbelse onderwerpen met elkaar bespreken. Ik ben ook betrokken bij de organisatie hiervan.”

Waarvoor zijn jullie dankbaar in de kerk?

Sheny: „Dat Gods liefde vrij maakt. Dat heb ik niet altijd zo ervaren. Vroeger vond ik de kerk beklemmend met al die regels. Maar de vrijheid en vrede die God geeft zijn zo mooi!”

Henrita: „Ik ben dankbaar voor het feit dat wij de vrijheid hebben om naar de kerk te gaan en dat er voor alle leeftijden de mogelijkheid is activiteiten te bezoeken om met elkaar te praten over het geloof.”

Wat vindt jouw omgeving ervan dat je naar de kerk gaat?

Sheny: „Onze familie wordt wel een beetje apart gevonden, omdat wij zo trouw en actief zijn in de kerk. Tegelijkertijd vertrouwt men ons wel. Onze directe kring van vrienden en bekenden zijn wel allemaal christen.”

Henrita: „De meeste mensen in mijn omgeving zijn veelal ook christelijk en vinden het dus vanzelfsprekend dat ik de kerk bezoek. De mensen die ik tegenkom in mijn studie en stage die niet christelijk zijn, vinden het vaak tijdverspilling, maar zijn wel nieuwsgierig naar hoe dat er dan precies aan toe gaat.”

Is er iemand in de kerk van wie je zegt: dat is een voorbeeld voor me?

Sheny: „Ja, dan denk ik aan mijn moeder. Ze is altijd sterk en positief gebleven, ook toen mijn vader ons verliet. Ze wist de boel draaiende te houden met drie opgroeiende kinderen. Ze heeft steeds keihard gewerkt, daar heb ik bewondering voor, want het was echt zwaar. Wij als kinderen werken ook mee om bij te dragen aan onze studies. Ik heb sinds mijn twaalfde twee baantjes: op de markt en in een hotel als schoonmaakster.”

Henrita: „Mijn grote voorbeeld is mijn vader. Hij was directeur van basisscholen, maar is gisteren bevestigd als dominee in Bruchem-Kerkwijk. Zijn geloof en Bijbelkennis maken me jaloers. Als ik vragen heb over het geloof, kan ik altijd bij hem terecht voor hulp en advies.”

Hoe leven jullie in de kerk naar Kerst toe?

Sheny: Kerst begint hier al heel vroeg, in de winkels zie je de versieringen in oktober al hangen. Met kerst organiseren we altijd een mooie kinderkerstdienst. Ik zet me daar dit jaar ook voor in. We zijn al vroeg gestart met de voorbereidingen. Er komen kinderen uit onze kerk, maar ook kinderen uit de buurt. Meestal zijn er rond de 50 à 60 kinderen. Het is een mooie gelegenheid om het Evangelie door te geven, sommige kinderen horen het voor het eerst. We geven ieder kind ook een cadeautje, een kleinigheidje. Het is altijd een mooi feest!

Henrita: Vanaf 29 november is het adventstijd. In deze periode bereiden wij ons voor op de komst van Christus. Op de 4 adventszondagen preken de dominees veelal over de komst van de Heere Jezus. Op de kinderclubs zijn de kinderen ook al druk bezig met leren van gedichten, liedjes en Bijbelteksten. Op 2e Kerstdag is het Kinderkerstfeest in de kerk.

Hoe ziet een gemiddelde kerkdienst er bij jullie uit?

Sheny: We zingen veel. Ook wordt er een preek gehouden en aan het eind van de dienst is er altijd een collecte voor de kerk en voor de armen.

Henrita: We zingen met elkaar psalmen, lezen uit de Bijbel en de dominee geeft hier een preek over.

Heb je een taak in de kerk?

Sheny: Ik ben juf van de kinderclub van onze kerk. Die organiseren we op vrijdag. Verder help ik bij het organiseren van het kinderkerstfeest. Ik geniet echt ontzettend van het werken met kinderen! Daarom wil ik later echt met kinderen werken. Ik vind het heel mooi dat in onze gemeente heel veel naar talenten van gemeenteleden wordt gekeken. En dat iedereen wordt gestimuleerd die talenten, indien mogelijk, voor de kerk in te zetten.

Henrita: Samen met 2 anderen zijn we bezig met de uitbreiding van de Maranatha voor jongvolwassen. We leiden samen deze bijeenkomsten.

Sheny, wat is je wens voor jongeren in Nederland?

„Ik wens jullie een gelukkig leven toe, waarin je je talenten die je van God hebt gekregen goed zult gebruiken. Ik wens je veel vreugde en zegen toe. Kijk vooruit, vertrouw op God en leef vanuit 1 Korinthe 13.”

Henrita, wat is jouw wens voor Sheny?

„Ik wens Sheny veel succes toe met haar opleiding, ik hoop dat ze als juf de liefde van God mag uitstralen en doorgeven. Ook wens ik haar gezegende kerstdagen toe.”

Het Hervormd Jeugdwerk schrijft met medewerking van Woord en Daad de komende maanden een dubbelinterview op Puntuit: met een jongere uit Nederland en een jongere uit een ontwikkelingsland.

Aan het woord zijn Sheny Garçia (18) uit Jutiapa (Guatemala) en Henrita van Zetten (18) uit Lienden. Sheny’s vader heeft het gezin in de steek gelaten, haar moeder is hertrouwd. Sheny’s moeder verkoopt aardappelen vanuit huis en haar stiefvader werkt nu een halfjaar in de Verenigde Staten als kipverkoper. Via AMG, de partnerorganisatie van Woord en Daad, krijgt ze een studiebeurs. Haar droom is: werken met kinderen. Ze heeft twee broers. 

Henrita’s vader is gisteren als predikant bevestigd, haar moeder is verzorgende in de thuiszorg. Ze heeft drie broers en twee zussen. Henrita studeert verpleegkunde aan de Christelijke Hogeschool in Ede.