Wynda van Beijnum: „Mevrouw De Wildt had ook al een geschikt boek in gedachten: ”Een meisje als Lientje”, in 1943 geschreven door Jacoba M. Vreugdenhil.” Het boek werd onder andere in het leesclubje van de Gomarus gelezen. Veel lezers vonden de inhoud de moeite waard, maar het ouderwetse taalgebruik bleek een barrière. Corinde de Vries: „Het boek bevat moeilijke zinnen en ingewikkelde interpunctie.”
Voorbereiding
Als je met meerdere mensen een roman hertaalt, is een goede samenwerking onontbeerlijk. Daarom hebben de meiden het serieus aangepakt door een duidelijke taakverdeling te maken. Corinde en Wynda focusten zich op het hertalingsproces; Elvera van Horssen en Hilleen Boot waren verantwoordelijk voor de vormgeving en het uitgeven van het boek.
Corinde: „Voordat we aan het hertalen begonnen hebben we interviews gehouden met deskundigen die hier veel kennis over hebben. Zo spraken we Jan Rot, Marita Matthijsse en Hans Werkman, die het boek ”De laatste wagon” hertaalde.” Zij gaven bijvoorbeeld de tip om niet alle woorden te vervangen: maak van een gulden geen euro.”
Regels
De zesdeklassers hanteerden vijf regels bij het hertalen van de roman. Zo kortten ze overbodig lange zinnen in, zorgden ervoor dat de interpunctie overal hetzelfde werd toegepast en draaiden in veel gevallen de woordvolgorde bij werkwoorden om. Hilleen: „In de oorspronkelijke roman stond het voltooid deelwoord vaak voor de persoonsvorm. Bijvoorbeeld: geworden zijn. Die woorden hebben we omgedraaid, omdat ”zijn geworden” tegenwoordig gebruikelijker is.”
De vierde hertaalregel: vervang ouderwetse woorden door een moderner synoniem. Maar bij termen als ”loopjongen” en ”overschoenen” kon dat niet. Daarom was regel vijf: zet onvervangbare woorden in een verklarende woordenlijst, achterin het boek.
Hilleen: „We hebben het boek in vieren gedeeld. Over elk deel deden we twee weken. Drie van ons hertaalden, de andere was controleur. Zo waren we in precies acht weken klaar. Daarna hebben we het geheel met z’n allen nog goed nageplozen.”
Uitgave
Naast hertalen moesten de meiden ook onderzoek doen naar de manier waarop het eindresultaat zou worden uitgegeven. Elvera: „Wij hebben gekozen voor printing on demand. Dat houdt in dat het boek ook in kleine aantallen gedrukt kan worden. Een reguliere uitgever zou ons boek niet zomaar uitgeven, omdat het lastig in te schatten is hoe goed het zou gaan verkopen. Uiteindelijk hebben we onze hertaling laten drukken bij Boekscout.”
In totaal heeft het viertal zo’n 35 exemplaren van hun hertaling verkocht. Aan scholen, maar ook aan familie, bekenden en docenten. De meiden kijken tevreden terug op hun hertalingsavontuur. Corinde: „Ik zou zoiets nog wel eens willen doen. Als ik nu een boek lees, bedenk ik vaak wat anders zou kunnen. Dus wie weet!”
Vóór dit ogenblik was Anton nog niet verder gekomen dan tot een gevoel van grote opluchting, dat alles nu eindelijk voorbij was, — en goed afgelopen. Pas aan het gezicht van zijn moeder zag hij, dat het kleine kindje met het rimpelige rode hoofdje, dat in het ziekenhuis lag te slapen, nog meer voor hem meegebracht had op de wereld dan opluchting alleen. Als een grootmoeder al zo blij kan zijn, omdat er zo’n bespottelijk klein stukje mens geboren is, hoe moet een vader zich dan wel niet voelen!
Vóór dit moment was Anton nog niet verder gekomen dan tot een gevoel van grote opluchting dat alles nu eindelijk voorbij was, met een goede afloop. Pas aan het gezicht van zijn moeder zag hij, dat het kleine kindje met het rimpelige rode hoofdje dat in het ziekenhuis lag te slapen, nog meer met zich meebracht dan opluchting. Als een oma al zo blij kan zijn, omdat er zo’n klein stukje mens is geboren, hoe moet een vader zich dan wel niet voelen!
Een verkeersongeluk met dodelijke afloop. Het jonge leven van Lientje Otten is in een ogenblik voorbij. Waar ze nu is, daar kunnen we alleen maar over speculeren. Plotseling werd Lientje Otten weggerukt uit deze wereld en uit de wereld van haar nabestaanden. Men werd na haar dood alleen achtergelaten met herinneringen van Lientje, die een beeld zouden moeten vormen van wie zij was. Herinneringen die een antwoord zouden moeten geven op de vraag: wat is er terechtgekomen van een meisje als Lientje?
Een meisje als Lientje, J. M. Vreugdenhil, hert. Wynda van Beijnum, Hilleen Boot, Elvera van Horssen en Corinde de Vries; uitg. Boekscout; 334 blz.; € 16,95.
Bijzondere profielwerkstukken
Voor hun profielwerkstuk hertaalden Wynda, Hilleen, Elvera en Corinde een literaire roman.
