Monoholy ziet eruit als het bordspel Monopoly. Het spel werkt ook grotendeels hetzelfde. Maar er zijn verschillen: geen station Zuid of Oost, maar station Jeruzalem en station Uiteinden van de aarde. En op start begint de speler met ”genade”. De bank heet nu ”tafel van de tollenaar”. Wie het eerst zijn geld kwijtraakt, heeft gewonnen.

Hoe kwam u op het idee voor dit spel?
Ds. Kollenstaart, predikant van Kerk in Nesselande, een wijkgemeente van de hervormde gemeente Zevenhuizen: „De aanleiding was het verhaal van een jongere uit mijn gemeente. Zij vertelde dat ze een spel had gespeeld waarbij ze zo snel mogelijk haar geld moest verliezen, met Zacheüs als voorbeeld. Ik was benieuwd of dat concept toepasbaar was op Monopoly, dat ik zelf graag speel. Verder wil ik in coronatijd jongeren van mijn gemeente bij elkaar brengen. Met het spel wil ik hen uitnodigen om het gesprek aan te gaan over het geloof.”

Hoe werkt het?
„Het werkt in grote lijnen als Monopoly. De straten heb ik veranderd in christelijke eigenschappen. De laatste straten zijn bijvoorbeeld niet de Kalverstraat en de Dam, maar met ”Heb God lief boven alles” en ”Heb je naaste lief als jezelf” als de hoogste christelijke waarden. Als je op een straat belandt, betaal je geen huur maar ontvang je. Want het is beter te geven dan te nemen. De algemeenfondskaarten zijn vervangen door ”schatkist vol verhalen”. Die vertellen een Bijbelverhaal over geld en geven een opdracht. Bijvoorbeeld: „Zacheüs gaf de helft van zijn geld weg, je moet zelf de helft weggeven.” De winnaar is degene die uiteindelijk het minste geld heeft.”

Wat wilt u met het spel bereiken?
„Het doel is tweeledig. Het gaat enerzijds om overdracht van Bijbelkennis over Bijbelse geschiedenissen en belangrijke christelijke waarden. Anderzijds kom je bij het spelen ook jezelf tegen. Je wilt winnen, maar in de Bijbel gaat het om verliezen. Hoe graag geef ik zelf geld weg? Het spel vormt een opstap voor een geloofsgesprek. Ik hoop dat het bezinning op gang brengt over de dagelijkse omgang met geld.”

Is zo’n spel wel een goed middel voor de overdracht van christelijke waarden?
„Dat laat ik aan de gebruiker over. Het ligt gevoelig, maar de intentie van het spel is heel serieus. Het gaat erom dat we meer van God en Zijn wil leren. De gebeurt op een ludieke manier. Jongeren zijn sneller bereid iets over het geloof te leren als je het in spelvorm aanbiedt.”

Doen termen als ”hemelhuisjes” in plaats van ”hotels” geen afbreuk aan het heilige van het Evangelie?
„Ik geef eerlijk toe: ik heb dat met een kleine knipoog opgeschreven. Het spel is een afspiegeling van het gewone leven, met doorkijkjes naar het geestelijke. Christenen moeten zelf afwegen of ze dit spel spelen of niet.”